ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Νασμής
Τα δάκρυα του Ρομάριο. Το κλάμα του Μαραντόνα. Τα βουρκωμένα μάτια του Καντονά. Τι μπορεί να κάνει έναν ποδοσφαιριστή που μοιάζει ατρόμητος, που παίζει σε καυτές έδρες, που δεν φοβάται να βάζει τα πόδια του στη φωτιά, να δακρύσει; Ενας χαμένος τελικός; Μπορεί. Ο αποκλεισμός του από το Παγκόσμιο Κύπελλο; Σίγουρα. Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι διανθισμένη με τέτοιες ιστορίες και φυσικά κάποιοι φροντίζουν να τις ανανεώνουν.
«Είναι θεοί οι προπονητές;», αναρωτήθηκε ο επικεφαλής της οργανωτικής επιτροπής του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Νότιας Αφρικής Ντάνι Τζόρνταν με μία δόση ειρωνείας όταν πληροφορήθηκε πως το πλέον αυθεντικό ταλέντο του σύγχρονου ποδοσφαίρου, ο Ροναλντίνιο, αποκλείστηκε από την Εθνική Βραζιλίας. Και δεν είναι μόνο ο «Ρόνι». Μία πλειάδα ποδοσφαιριστών με κοινό χαρακτηριστικό το αστείρευτο ταλέντο έχασαν το τρένο του Μουντιάλ με απόφαση των «θεών».
Τα πρώτα σχόλια επικριτικά. Ο προπονητής δεν μπορεί να παίξει. Μπορεί όμως να .......
κλέψει τουλάχιστον κάτι από τη δόξα των παικτών του. Ο τρόπος εύκολος και δοκιμασμένος. Σβήνεις τα αστέρια και αναδεικνύεσαι σε απόλυτο αφεντικό. Γίνεσαι μαέστρος όταν την μπαγκέτα την κρατούν στην ουσία οι παίκτες.
ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου