Στην Ελλάδα οι υψηλότεροι φόροι ακινήτων μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ

Τους περισσότερους φόρους κατοχής ακινήτων φέρει η ελληνική κτηματαγορά, συγκρινόμενη με πολλές χώρες του ΟΟΣΑ, αποδεικνύοντας ότι η υπερβολική φορολόγηση αποτελεί «βαρίδι» τόσο για τον κλάδο όσο και για την οικονομία.
Η μελέτη που έγινε από την εταιρεία πιστοποιημένων συμβούλων ακινήτων GLP Values στηρίζεται στο γεγονός ότι ............


οι φόροι επιβαρύνουν περισσότερο τους πολίτες επειδή έχουν μικρότερο διαθέσιμο εισόδημα. Και παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία αφορούν το 2011 (δεν υπολογίζονται δηλαδή οι νέοι φόροι που επιβλήθηκαν, όπως το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ και ο ΕΝΦΙΑ) αναδεικνύεται το σοβαρό πρόβλημα που προκαλούν τα φορολογικά βάρη στην κτηματαγορά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα διαθέτει το δεύτερο χαμηλότερο διαθέσιμο εισόδημα με 19.095 δολάρια, με την Πορτογαλία να βρίσκεται στην τελευταία θέση με 18.808 δολάρια. Παρά λοιπόν το χαμηλό διαθέσιμο εισόδημα, τα ελληνικά νοικοκυριά καλούνται να πληρώσουν φόρους κατοχής που είναι μεγαλύτεροι απ' ό,τι στις περισσότερες χώρες.

Η μελέτη
Οπως αναφέρει η μελέτη, κάποιες χώρες (π.χ. ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδάς) έχουν μικρότερο ποσοστό συνολικών φόρων στο ΑΕΠ, αλλά μεγαλύτερο ποσοστό φόρων ακινήτων, ειδικά δε, φόρων κατοχής (δηλ. επαναλαμβανόμενων φόρων) ακινήτων στο ΑΕΠ. Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ έχουν συνολικούς φόρους στο 24% του ΑΕΠ, ενώ η Ελλάδα έχει 32,2% στο ΑΕΠ.
Ωστόσο, οι Αμερικανοί πληρώνουν φόρους ακινήτων ίσους με το 12,5% του ΑΕΠ, ενώ οι Ελληνες μόλις 5,6%.
Επίσης, οι φόροι κατοχής στο ΑΕΠ είναι στην Ελλάδα 0,9% του ΑΕΠ, με το μεγαλύτερο ποσοστό να συναντάται στο Ηνωμένο Βασίλειο με 3,4%.
Τέλος οι φόροι κατοχής επί συνόλου των φόρων είναι στο 2,8% στην Ελλάδα, ενώ στις ΗΠΑ είναι στο 12,1% του ΑΕΠ.
Εισόδημα
Το διαθέσιμο εισόδημα είναι αυτό που μένει μετά την αφαίρεση απ' το συνολικό προσωπικό εισόδημα όλων των προσωπικών φόρων (μαζί και επαναλαμβανομένων φόρων ακινήτων, αλλά όχι φόρων μεταβίβασης ακινήτων), που βαρύνουν τα νοικοκυριά. Οι χώρες με μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη έχουν μικρότερο βάρος από τους φόρους. Η μελέτη αναφέρει πως αν ληφθούν υπ' όψιν και τα καθαρά χρηματοοικονομικά διαθέσιμα των νοικοκυριών (δηλ. χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία μείον χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις), η διαφορά μεγαλώνει εις βάρος της Ελλάδας. Μπορεί δε στην Πορτογαλία το διαθέσιμο εισόδημα να είναι κατά 1,5% μικρότερο του εληνικού, αλλά την ιδία στιγμή τα καθαρά χρηματοοικονομικά διαθέσιμα των πορτογαλικών νοικοκυριών είναι υπερδιπλάσια των ελληνικών (κατά περίπου 112%).
Οι αναλυτές λαμβάνουν υπόψη και τον δείκτη της παραοικονομίας. Οσο μεγαλύτερη είναι η παραοικονομία και συνεπώς όσο πιο άνιση η κατανομή εισοδημάτων, σε σχέση με την κατανομή ακίνητης περιουσίας, τόσο περισσότερο επιβαρύνονται με φόρους κατοχής όσοι δεν κρύβουν εισόδημα.
Παραοικονομία
«Συνεπώς η Ελλάδα, με παραοικονομία 24,3% (τη μεγαλύτερη στο δυτικό κόσμο) και με ευρύτατη κατανομή ακίνητης περιουσίας (χωρίς αυτό να σημαίνει πως η κατανομή είναι ίση), επιβαρύνεται ιδιαίτερα απ' τους φόρους κατοχής (αλλά κι απ' τους υπόλοιπους φόρους εν γένει, ακριβώς λόγω της παραοικονομίας)», σημειώνεται. Για παράδειγμα, εάν το πλουσιότερο 10% των νοικοκυριών έχει 40% των εισοδημάτων, ενώ έχει μόνο το 20% της ακίνητης περιουσίας (σε φορολογητέα αξία), οι φόροι κατοχής, ως ποσοστό επί του εισοδήματος, επιβαρύνουν περισσότερο τα νοικοκυριά με χαμηλότερα εισοδήματα.
Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι υπερβολικοί φόροι θα δικαιολογούνταν εφόσον είχαν κάποια ανταποδοτικότητα, περνούσαν π.χ. στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Τέλος, οι αναλυτές αναφέρονται στον τρόπο φορολόγησης της ιδιοκτησίας σε Γαλλία, Γερμανία και Ηνωμένο Βασίλειο.
imerisia