Το φινάλε της οικογένειας Βαρδινογιάννη στον Παναθηναϊκό γράφηκε με κάθε επισημότητα διά στόματος Τζίγγερ. Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης έκλεισε την αυλαία και μαζί με αυτήν ...........
μπήκε το τέλος μιας εποχής.
Οχι μόνο αυτής της οικογένειας, αλλά και των ισχυρών παραγόντων που γέννησε το Τριφύλλι. Ανέκαθεν ο ΠΑΟ έβγαζε διοικητικούς ολκής. Από τον Καλαφάτη, τον Τσόχα και τον Κοτζιά, μέχρι τον Αντώνη Μαντζαβελάκη και τον Απόστολο Νικολαΐδη. Και φυσικά, τις φαμίλιες των Βαρδινογιάννηδων και των Γιαννακόπουλων. Τώρα ποιος θα δώσει όραμα και πνοή σε μια ΠΑΕ που μοιάζει να φυτοζωεί και να συρρικνώνεται;
Μπορεί μερίδα του κόσμου να ήταν δυσαρεστημένη, ωστόσο θα ήταν λάθος ολκής να μηδενίσει κάποιος την προσφορά της συγκεκριμένης οικογένειας στον Παναθηναϊκό. Ο Γιώργος έπιασε από το χέρι τους Πράσινους στα πρώτα βήματα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Παράλληλα, δημιούργησε το θαύμα της Παιανίας και από το φυτώριο αυτό βγήκαν πολλοί παίκτες, μετέπειτα πρωταθλητές Ευρώπης, όπως σωστά είπε χθες ο Γιάννης Βαρδινογιάννης. Επί των ημερών Βαρδινογιάννηδων ο ΠΑΟ έκανε ξεχωριστές πορείες στην Ευρώπη, έφερε παίκτες αξιόλογους, έγραψε σελίδες δόξας παντού. Ναι, έγιναν και λάθη. Με τους οπαδούς η σχέση ήταν τεταμένη σε αρκετές περιόδους, το παρατσούκλι «καβούριας» δεν μπήκε εντελώς άδικα, ο σχεδιασμός κάποιες ώρες ήταν ανύπαρκτος. Οσο για την εποχή του Γιάννη Βαρδινογιάννη, είχε τα πάνω και τα κάτω της. Με νταμπλ αλλά και σφάλματα στις επιλογές προσώπων, με αστοχίες σε διοικητικό επίπεδο και φυσικά με αμφιλεγόμενες συνεργασίες με τεχνικούς διευθυντές που πρόσφεραν ελάχιστα και εκτόξευσαν τη «μαύρη τρύπα» με τις επιλογές τους. Ολα, πλέον, ανήκουν στην ιστορία. Ουδείς μπορεί να αρνηθεί πως ο πάλαι ποτέ νεαρός παράγοντας Βαρδινογιάννης είχε καλές προθέσεις. Δεν έμεινε μέχρι το τέλος. Λύγισε στις ύβρεις και στην πίεση του κόσμου να φύγει. Μαζί με αυτόν, αποχώρησε οριστικά μια ισχυρή οικογένεια και ξεπήδησε η αβεβαιότητα σε μια ΠΑΕ που αντί να βρίθει ικανών παραγόντων, μοιάζει να μην έχει καν καπετάνιο για το σκάφος...
tanea
μπήκε το τέλος μιας εποχής.
Οχι μόνο αυτής της οικογένειας, αλλά και των ισχυρών παραγόντων που γέννησε το Τριφύλλι. Ανέκαθεν ο ΠΑΟ έβγαζε διοικητικούς ολκής. Από τον Καλαφάτη, τον Τσόχα και τον Κοτζιά, μέχρι τον Αντώνη Μαντζαβελάκη και τον Απόστολο Νικολαΐδη. Και φυσικά, τις φαμίλιες των Βαρδινογιάννηδων και των Γιαννακόπουλων. Τώρα ποιος θα δώσει όραμα και πνοή σε μια ΠΑΕ που μοιάζει να φυτοζωεί και να συρρικνώνεται;
Μπορεί μερίδα του κόσμου να ήταν δυσαρεστημένη, ωστόσο θα ήταν λάθος ολκής να μηδενίσει κάποιος την προσφορά της συγκεκριμένης οικογένειας στον Παναθηναϊκό. Ο Γιώργος έπιασε από το χέρι τους Πράσινους στα πρώτα βήματα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Παράλληλα, δημιούργησε το θαύμα της Παιανίας και από το φυτώριο αυτό βγήκαν πολλοί παίκτες, μετέπειτα πρωταθλητές Ευρώπης, όπως σωστά είπε χθες ο Γιάννης Βαρδινογιάννης. Επί των ημερών Βαρδινογιάννηδων ο ΠΑΟ έκανε ξεχωριστές πορείες στην Ευρώπη, έφερε παίκτες αξιόλογους, έγραψε σελίδες δόξας παντού. Ναι, έγιναν και λάθη. Με τους οπαδούς η σχέση ήταν τεταμένη σε αρκετές περιόδους, το παρατσούκλι «καβούριας» δεν μπήκε εντελώς άδικα, ο σχεδιασμός κάποιες ώρες ήταν ανύπαρκτος. Οσο για την εποχή του Γιάννη Βαρδινογιάννη, είχε τα πάνω και τα κάτω της. Με νταμπλ αλλά και σφάλματα στις επιλογές προσώπων, με αστοχίες σε διοικητικό επίπεδο και φυσικά με αμφιλεγόμενες συνεργασίες με τεχνικούς διευθυντές που πρόσφεραν ελάχιστα και εκτόξευσαν τη «μαύρη τρύπα» με τις επιλογές τους. Ολα, πλέον, ανήκουν στην ιστορία. Ουδείς μπορεί να αρνηθεί πως ο πάλαι ποτέ νεαρός παράγοντας Βαρδινογιάννης είχε καλές προθέσεις. Δεν έμεινε μέχρι το τέλος. Λύγισε στις ύβρεις και στην πίεση του κόσμου να φύγει. Μαζί με αυτόν, αποχώρησε οριστικά μια ισχυρή οικογένεια και ξεπήδησε η αβεβαιότητα σε μια ΠΑΕ που αντί να βρίθει ικανών παραγόντων, μοιάζει να μην έχει καν καπετάνιο για το σκάφος...
tanea
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου