Πέντε μέρες μετά το μακελειό στο νησί Utoya και οι αποκαλύψεις συνεχίζουν να σοκάρουν.
Η Julie Bremnes, βρέθηκε την ώρα της σφαγής στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή. Και όμως, κατάφερε να ..........
κρατηθεί ζωντανή και να γλυτώσει από τη μανία του μακελάρη.
Αυτό που της έδωσε δύναμη, ήταν η μητέρα της. Η 16χρονη Julie επικοινωνούσε μαζί της μέσω sms και της μετέφερε λεπτό προς λεπτό την τραγωδία στο νησί.
Το πρώτο μήνυμα εστάλη στις 17:42:
Julie: «Μαμά πες στην αστυνομία να βιαστεί! Εδώ πεθαίνουν άνθρωποι!» έγραφε τρομοκρατημένη η 16χρονη.
Μητέρα: «Το προσπαθώ Julie. H αστυνομία έρχεται. Μπορείς να μου τηλεφωνήσεις;»
Julie: «Όχι! Πες στην Αστυνομία ότι εδώ υπάρχει ένας τρελός άνδρας που τρέχει πυροβολώντας κόσμο. Πρέπει να βιαστούν!»
Μητέρα: «Το γνωρίζει η Αστυνομία. Δίνε μας ένα σημάδι ζωής κάθε πέντε λεπτά σε παρακαλώ. Εντάξει;»
Julie: «ΟΚ. Τα καταφέρνουμε!»
Mητέρα: «σε καταλαβαίνω κοριτσάκι μου. Μείνε κρυμμένη. Μην πας πουθενά! Η αστυνομία βρίσκεται στο δρόμο! Βλέπεις κανέναν τραυματισμένο ή σκοτωμένο;»
Julie: «κρυβόμαστε πίσω από κάτι πέτρες κατά μήκος της ακτής. Σ΄αγαπώ αν και κάποιες στιγμές σου βάζω τις φωνές. Και δεν πανικοβάλλομαι αν και έχω φοβηθεί μέχρι θανάτου!»
Στις 18:15
Μητέρα: «πρόσεχε γιατί ο άνδρας που πυροβολεί φορά στολή αστυνομικού! Τι κάνει τώρα;»
Julie: «Ακόμα πυροβολεί»
Στις 18:30:
Julie: «είμαι ακόμα ζωντανή. Ελπίζουμε να έρθει κάποιος να μας μαζέψει. Δεν μπορούν να τον πιάσουν σύντομα;»
Μέχρι τις 19:00 το απόγευμα, μητέρα και κόρη συνέχισαν να στέλνουν μηνύματα η μια στην άλλη, ωσότου η Αστυνομία συνέλαβε τον μακελάρη.
Στις επικρίσεις ότι οι αστυνομικές δυνάμεις άργησαν να ανταποκριθούν στις κλήσεις για βοήθεια, οι αστυνομικοί απαντούν ότι «ακούσαμε πυροβολισμούς και τρέξαμε στη νότια πλευρά του νησιού. Τον πλησιάσαμε στα 350 μέτρα και αρχίσαμε να του φωνάζουμε. Μόλις φτάσαμε σε ένα ανοιχτό σημείο του δάσους, τον είδαμε. Ήταν εκεί με τα χέρια πάνω απ’ το κεφάλι του. Τα όπλα του ήταν στο έδαφος, σε απόσταση 50 μέτρων. Ένας αστυνομικός τον συνέλαβε και οι υπόλοιποι τρέξαμε στα θύματα».
Μάλιστα τα βρήκαν σκούρα κατά την άφιξη τους στο νησί αφού όπως λένε άντρες που πήραν μέρος στην επιχείρηση, «η μηχανή της μιας χάλασε και αναγκάστηκαν να αλλάξουν βάρκες. Δεν ξέραμε που πηγαίναμε. Όταν η πρώτη ομάδα έφτασε στο νησί, συνάντησε μια ομάδα νεαρών που τους είπε πως κάποιος πυροβολούσε και τους έδειξαν προς τα που».
Αυτή την «δυσκολία» αρνούνται να δεχτούν οι γονείς πολλών παιδιών που υποστηρίζουν ότι καλούσαν την Αστυνομία, τους έλεγαν ότι τα παιδιά τους κινδυνεύουν , και εκείνοι τους απαντούσαν: «πρέπει να μας πάρουν τα ίδια τηλέφωνο!»
madata
Η Julie Bremnes, βρέθηκε την ώρα της σφαγής στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή. Και όμως, κατάφερε να ..........
κρατηθεί ζωντανή και να γλυτώσει από τη μανία του μακελάρη.
Αυτό που της έδωσε δύναμη, ήταν η μητέρα της. Η 16χρονη Julie επικοινωνούσε μαζί της μέσω sms και της μετέφερε λεπτό προς λεπτό την τραγωδία στο νησί.
Το πρώτο μήνυμα εστάλη στις 17:42:
Julie: «Μαμά πες στην αστυνομία να βιαστεί! Εδώ πεθαίνουν άνθρωποι!» έγραφε τρομοκρατημένη η 16χρονη.
Μητέρα: «Το προσπαθώ Julie. H αστυνομία έρχεται. Μπορείς να μου τηλεφωνήσεις;»
Julie: «Όχι! Πες στην Αστυνομία ότι εδώ υπάρχει ένας τρελός άνδρας που τρέχει πυροβολώντας κόσμο. Πρέπει να βιαστούν!»
Μητέρα: «Το γνωρίζει η Αστυνομία. Δίνε μας ένα σημάδι ζωής κάθε πέντε λεπτά σε παρακαλώ. Εντάξει;»
Julie: «ΟΚ. Τα καταφέρνουμε!»
Mητέρα: «σε καταλαβαίνω κοριτσάκι μου. Μείνε κρυμμένη. Μην πας πουθενά! Η αστυνομία βρίσκεται στο δρόμο! Βλέπεις κανέναν τραυματισμένο ή σκοτωμένο;»
Julie: «κρυβόμαστε πίσω από κάτι πέτρες κατά μήκος της ακτής. Σ΄αγαπώ αν και κάποιες στιγμές σου βάζω τις φωνές. Και δεν πανικοβάλλομαι αν και έχω φοβηθεί μέχρι θανάτου!»
Στις 18:15
Μητέρα: «πρόσεχε γιατί ο άνδρας που πυροβολεί φορά στολή αστυνομικού! Τι κάνει τώρα;»
Julie: «Ακόμα πυροβολεί»
Στις 18:30:
Julie: «είμαι ακόμα ζωντανή. Ελπίζουμε να έρθει κάποιος να μας μαζέψει. Δεν μπορούν να τον πιάσουν σύντομα;»
Μέχρι τις 19:00 το απόγευμα, μητέρα και κόρη συνέχισαν να στέλνουν μηνύματα η μια στην άλλη, ωσότου η Αστυνομία συνέλαβε τον μακελάρη.
Στις επικρίσεις ότι οι αστυνομικές δυνάμεις άργησαν να ανταποκριθούν στις κλήσεις για βοήθεια, οι αστυνομικοί απαντούν ότι «ακούσαμε πυροβολισμούς και τρέξαμε στη νότια πλευρά του νησιού. Τον πλησιάσαμε στα 350 μέτρα και αρχίσαμε να του φωνάζουμε. Μόλις φτάσαμε σε ένα ανοιχτό σημείο του δάσους, τον είδαμε. Ήταν εκεί με τα χέρια πάνω απ’ το κεφάλι του. Τα όπλα του ήταν στο έδαφος, σε απόσταση 50 μέτρων. Ένας αστυνομικός τον συνέλαβε και οι υπόλοιποι τρέξαμε στα θύματα».
Μάλιστα τα βρήκαν σκούρα κατά την άφιξη τους στο νησί αφού όπως λένε άντρες που πήραν μέρος στην επιχείρηση, «η μηχανή της μιας χάλασε και αναγκάστηκαν να αλλάξουν βάρκες. Δεν ξέραμε που πηγαίναμε. Όταν η πρώτη ομάδα έφτασε στο νησί, συνάντησε μια ομάδα νεαρών που τους είπε πως κάποιος πυροβολούσε και τους έδειξαν προς τα που».
Αυτή την «δυσκολία» αρνούνται να δεχτούν οι γονείς πολλών παιδιών που υποστηρίζουν ότι καλούσαν την Αστυνομία, τους έλεγαν ότι τα παιδιά τους κινδυνεύουν , και εκείνοι τους απαντούσαν: «πρέπει να μας πάρουν τα ίδια τηλέφωνο!»
madata
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου