Tου Πασχου Mανδραβελη
Ενας από τους λόγους που κοντεύουμε να παλαβώσουμε σ’ αυτή τη χώρα είναι διότι χάσαμε το νόημα των λέξεων. Γράφαμε και παλαιότερα ότι οι λέξεις, για να εξυπηρετήσουν πολιτικές σκοπιμότητες, άρχισαν για διαστρέφονται τόσο, που έχασαν τη βασική τους αποστολή: να μας ..........
επιτρέπουν να συνεννοούμαστε.
Η τελευταία λέξη που υφίσταται αυτόν τον βιασμό είναι η «παραίτηση». Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μιχελάκη, ο πρωθυπουργός παραιτήθηκε στον αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης, κ. Αντώνη Σαμαρά, κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής συνομιλίας. Αυτό είναι κομματάκι περίεργο. Μέχρι σήμερα, οι παραιτήσεις των πρωθυπουργών γίνονταν με μια δημόσια δήλωση και στη Βουλή. Είναι η πρώτη «παραίτηση» παγκοσμίως που έγινε τηλεφωνικά, σε ιδιωτική συζήτηση και σε πολιτικό αντίπαλο.
Για να μην αποτρελαθούμε και να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Ορθώς δύο ανώτατοι πολιτειακοί παράγοντες συζητούσαν μεταξύ τους και με ανοιχτά χαρτιά, εξετάζοντας όλες τις πιθανές διεξόδους για να βγει η χώρα από την κρίση. Πολύ σωστά κουβέντιασαν ακόμη και το ενδεχόμενο μιας νέας κυβέρνησης, χωρίς τον κ. Παπανδρέου πρωθυπουργό. Αυτό δεν σημαίνει παραίτηση· ακόμη κι αν υπήρξε μεταξύ τους κάποια πρώτη συμφωνία. Σημαίνει ότι έπρεπε να συζητηθεί και στις λεπτομέρειες. Να υλοποιηθεί και να γίνει τελικώς και δημοσίως παραίτηση. Εκ του αποτελέσματος, σημαίνει επίσης ότι αφελώς ο κ. Παπανδρέου συζήτησε το θέμα, αλλά και ότι κάκιστα ο κ. Σαμαράς (προφανώς για να κάψει την προοπτική της συνεργασίας) άφησε να διαρρεύσει η συνομιλία στα ΜΜΕ, για να γίνει το τουρλουμπούκι της περασμένης Τετάρτης.
Αυτή είναι μια κίνηση που θα έχει ευρύτερες αρνητικές συνέπειες από την αποτυχημένη τελικά συνεργασία. Εκ των πραγμάτων, οι πολιτικοί αρχηγοί πρέπει να συζητούν μεταξύ τους με διαφορετικό τρόπο από εκείνο που συνομιλούν στη Βουλή. Χωρίς υπονοούμενα και με ανοιχτά χαρτιά. Πρέπει να ανταλλάσσουν απόψεις, να κουβεντιάζουν ακόμη και τα πιο απίθανα σενάρια. Μόνο έτσι θα είναι σε θέση να προετοιμάζουν ιδιωτικώς τις συναινετικές λύσεις, οι οποίες θα υλοποιούνται δημοσίως. Χωρίς εμπιστοσύνη και με δεδομένο ότι δεν θα μπορούν να μιλούν με ανοιχτά χαρτιά για κρίσιμα ζητήματα -υπό τον φόβο, πλέον, των διαρροών- η διαχείριση της κρίσης γίνεται πολύ πιο δύσκολη.
kathimerini
Ενας από τους λόγους που κοντεύουμε να παλαβώσουμε σ’ αυτή τη χώρα είναι διότι χάσαμε το νόημα των λέξεων. Γράφαμε και παλαιότερα ότι οι λέξεις, για να εξυπηρετήσουν πολιτικές σκοπιμότητες, άρχισαν για διαστρέφονται τόσο, που έχασαν τη βασική τους αποστολή: να μας ..........
επιτρέπουν να συνεννοούμαστε.
Η τελευταία λέξη που υφίσταται αυτόν τον βιασμό είναι η «παραίτηση». Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μιχελάκη, ο πρωθυπουργός παραιτήθηκε στον αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης, κ. Αντώνη Σαμαρά, κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής συνομιλίας. Αυτό είναι κομματάκι περίεργο. Μέχρι σήμερα, οι παραιτήσεις των πρωθυπουργών γίνονταν με μια δημόσια δήλωση και στη Βουλή. Είναι η πρώτη «παραίτηση» παγκοσμίως που έγινε τηλεφωνικά, σε ιδιωτική συζήτηση και σε πολιτικό αντίπαλο.
Για να μην αποτρελαθούμε και να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Ορθώς δύο ανώτατοι πολιτειακοί παράγοντες συζητούσαν μεταξύ τους και με ανοιχτά χαρτιά, εξετάζοντας όλες τις πιθανές διεξόδους για να βγει η χώρα από την κρίση. Πολύ σωστά κουβέντιασαν ακόμη και το ενδεχόμενο μιας νέας κυβέρνησης, χωρίς τον κ. Παπανδρέου πρωθυπουργό. Αυτό δεν σημαίνει παραίτηση· ακόμη κι αν υπήρξε μεταξύ τους κάποια πρώτη συμφωνία. Σημαίνει ότι έπρεπε να συζητηθεί και στις λεπτομέρειες. Να υλοποιηθεί και να γίνει τελικώς και δημοσίως παραίτηση. Εκ του αποτελέσματος, σημαίνει επίσης ότι αφελώς ο κ. Παπανδρέου συζήτησε το θέμα, αλλά και ότι κάκιστα ο κ. Σαμαράς (προφανώς για να κάψει την προοπτική της συνεργασίας) άφησε να διαρρεύσει η συνομιλία στα ΜΜΕ, για να γίνει το τουρλουμπούκι της περασμένης Τετάρτης.
Αυτή είναι μια κίνηση που θα έχει ευρύτερες αρνητικές συνέπειες από την αποτυχημένη τελικά συνεργασία. Εκ των πραγμάτων, οι πολιτικοί αρχηγοί πρέπει να συζητούν μεταξύ τους με διαφορετικό τρόπο από εκείνο που συνομιλούν στη Βουλή. Χωρίς υπονοούμενα και με ανοιχτά χαρτιά. Πρέπει να ανταλλάσσουν απόψεις, να κουβεντιάζουν ακόμη και τα πιο απίθανα σενάρια. Μόνο έτσι θα είναι σε θέση να προετοιμάζουν ιδιωτικώς τις συναινετικές λύσεις, οι οποίες θα υλοποιούνται δημοσίως. Χωρίς εμπιστοσύνη και με δεδομένο ότι δεν θα μπορούν να μιλούν με ανοιχτά χαρτιά για κρίσιμα ζητήματα -υπό τον φόβο, πλέον, των διαρροών- η διαχείριση της κρίσης γίνεται πολύ πιο δύσκολη.
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου