Του Αλεξη Παπαχελα
Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι μόνο ότι έχουμε πολύ κακές κυβερνήσεις. Εχουμε δυστυχώς και τραγικές αντιπολιτεύσεις. Δείτε τι τραβάει τώρα ο κ. Παπανδρέου, καθώς πρέπει να έλθει αντιμέτωπος με δεκάδες «δεσμεύσεις» του από το παρελθόν. Ποιος μπορεί να τον ξεχάσει όταν ...........
ανέβαινε στα κεραμίδια για την πώληση του ΟΤΕ ή και άλλες ιδιωτικοποιήσεις; Ποιος μπορεί να ξεχάσει την προεκλογική Λούκα Κατσέλη όταν επιχειρούσε να μας πείσει ότι θα επαναδιαπραγματευθεί τη συμφωνία για την COSCO και ότι το κράτος θα ξανααγοράσει τον ΟΤΕ; Και βεβαίως ποιος μπορεί να ξεχάσει τον κ. Παπανδρέου όταν ηρνείτο την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων και τη λήψη δημοσιονομικών μέτρων;
O πρωθυπουργός είχε κυριολεκτικά κολλήσει τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του, γιατί διάφοροι τον έπεισαν πως «πρόεδρε πρέπει να ακολουθήσεις το πρόγραμμά σου, μη χάσεις την αξιοπιστία σου». Και πράγματι αυτό έκανε, αγνοώντας όλα τα σημάδια, τις συμβουλές και τις ενδείξεις για τη θύελλα που ερχόταν. Πηγαίνετε λίγο πίσω και αναλογισθείτε τους ομηρικούς καυγάδες για το αν θα κοπούν οι μισθοί πάνω από 2.000 ευρώ ή όχι.
Αυτό το στυλ αντιπολίτευσης έχει διαβρώσει την αξιοπιστία των πολιτικών μας σε επικίνδυνο βαθμό. Ρωτάει ο μέσος πολίτης «πότε είχατε δίκιο κ. Παπανδρέου, τότε ή τώρα;». «Και εν πάση περιπτώσει, γιατί πρέπει να με αντιμετωπίζετε ως ηλίθιο, να μου ζητάτε να δεχθώ τα εντελώς ανάποδα από αυτά που λέγατε επειδή χρεοκοπούμε; Εσείς δεν θα έπρεπε να ξέρατε τι κάνατε και τι λέγατε όταν ήσασταν στον προθάλαμο του Μαξίμου;». Αυτά λένε οι θυμωμένοι πολίτες που θέλουν μικρότερη αλαζονεία και λιγότερη δόση εκείνου του «ξέρω τι είναι καλό για τη χώρα και θα το κάνεις».
Οι πολίτες δεν πιστεύουν πια στους πολιτικούς και νιώθουν ότι τους αντιμετωπίζουν σαν μικρά, καθυστερημένα παιδιά. Ο θυμός όμως είναι μεγάλος και οι μετακινήσεις του εκλογικού σώματος θα είναι πολύ πιο βίαιες και με ελάχιστα χρονικά περιθώρια ανοχής. Αυτό είναι καλό να το αντιληφθούν και στη Ν.Δ. γιατί η εξουσία μπορεί να τους έλθει πράγματι νωρίτερα από ό,τι θα την ήθελαν.
kathimerini
Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι μόνο ότι έχουμε πολύ κακές κυβερνήσεις. Εχουμε δυστυχώς και τραγικές αντιπολιτεύσεις. Δείτε τι τραβάει τώρα ο κ. Παπανδρέου, καθώς πρέπει να έλθει αντιμέτωπος με δεκάδες «δεσμεύσεις» του από το παρελθόν. Ποιος μπορεί να τον ξεχάσει όταν ...........
ανέβαινε στα κεραμίδια για την πώληση του ΟΤΕ ή και άλλες ιδιωτικοποιήσεις; Ποιος μπορεί να ξεχάσει την προεκλογική Λούκα Κατσέλη όταν επιχειρούσε να μας πείσει ότι θα επαναδιαπραγματευθεί τη συμφωνία για την COSCO και ότι το κράτος θα ξανααγοράσει τον ΟΤΕ; Και βεβαίως ποιος μπορεί να ξεχάσει τον κ. Παπανδρέου όταν ηρνείτο την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων και τη λήψη δημοσιονομικών μέτρων;
O πρωθυπουργός είχε κυριολεκτικά κολλήσει τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του, γιατί διάφοροι τον έπεισαν πως «πρόεδρε πρέπει να ακολουθήσεις το πρόγραμμά σου, μη χάσεις την αξιοπιστία σου». Και πράγματι αυτό έκανε, αγνοώντας όλα τα σημάδια, τις συμβουλές και τις ενδείξεις για τη θύελλα που ερχόταν. Πηγαίνετε λίγο πίσω και αναλογισθείτε τους ομηρικούς καυγάδες για το αν θα κοπούν οι μισθοί πάνω από 2.000 ευρώ ή όχι.
Αυτό το στυλ αντιπολίτευσης έχει διαβρώσει την αξιοπιστία των πολιτικών μας σε επικίνδυνο βαθμό. Ρωτάει ο μέσος πολίτης «πότε είχατε δίκιο κ. Παπανδρέου, τότε ή τώρα;». «Και εν πάση περιπτώσει, γιατί πρέπει να με αντιμετωπίζετε ως ηλίθιο, να μου ζητάτε να δεχθώ τα εντελώς ανάποδα από αυτά που λέγατε επειδή χρεοκοπούμε; Εσείς δεν θα έπρεπε να ξέρατε τι κάνατε και τι λέγατε όταν ήσασταν στον προθάλαμο του Μαξίμου;». Αυτά λένε οι θυμωμένοι πολίτες που θέλουν μικρότερη αλαζονεία και λιγότερη δόση εκείνου του «ξέρω τι είναι καλό για τη χώρα και θα το κάνεις».
Οι πολίτες δεν πιστεύουν πια στους πολιτικούς και νιώθουν ότι τους αντιμετωπίζουν σαν μικρά, καθυστερημένα παιδιά. Ο θυμός όμως είναι μεγάλος και οι μετακινήσεις του εκλογικού σώματος θα είναι πολύ πιο βίαιες και με ελάχιστα χρονικά περιθώρια ανοχής. Αυτό είναι καλό να το αντιληφθούν και στη Ν.Δ. γιατί η εξουσία μπορεί να τους έλθει πράγματι νωρίτερα από ό,τι θα την ήθελαν.
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου