Tης Ελλης Τριανταφυλλου
Mία από τις εκδοχές που προβάλλουν βουλευτές της Ν.Δ. για να εξηγήσουν την, ακατανόητη για τους περισσότερους, επιλογή της ηγεσίας να ανοίξει αυτή την εποχή ένα νέο εσωκομματικό μέτωπο με αφορμή την απογραφή Αλογοσκούφη είναι η προσπάθεια εκλογικής ανάκαμψης του κόμματος, το οποίο παραμένει δεύτερο παρά τη ραγδαία φθορά του ΠΑΣΟΚ. Λένε, δηλαδή, ότι ............
ο μόνος τρόπος για να περάσει πρώτη η Νέα Δημοκρατία στις δημοσκοπήσεις είναι να «απαλλαγεί από τα βαρίδια του παρελθόντος».
Αν το πρώτο ζητούμενο είναι η εκλογική ανάκαμψη, που προφανώς αυτό είναι, τότε το ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει η σημερινή ηγεσία του κόμματος είναι πώς θα επανασυσπειρώσει τους ψηφοφόρους του 2009, οι οποίοι απέδρασαν από τον κομματικό τους χώρο κατά χιλιάδες, διαμαρτυρόμενοι για τη γαλάζια διακυβέρνηση και στη συνέχεια κάποιες χιλιάδες προσήλθαν μαζικά στις εσωκομματικές κάλπες για να αναδείξουν τη νέα ηγεσία. Μόνο αυτό αρκεί για να της εξασφαλίσει την πρωτιά από το ΠΑΣΟΚ στη σημερινή συγκυρία. Τι άραγε ζητούν όλοι αυτοί οι ψηφοφόροι από τον Αντώνη Σαμαρά σήμερα; Να στείλει στο πυρ το εξώτερον το προηγούμενο σύστημα ηγεσίας ή να τους προσφέρει προοπτική για το αύριο;
Προφανώς το δεύτερο. Το πρώτο όχι μόνο έγινε, αλλά και με τρόπο δραματικό για τους πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου. Ο μεν πρώην πρωθυπουργός αποδοκιμάστηκε ηχηρά από το εκλογικό σώμα, τα δε κορυφαία στελέχη τής τότε ηγετικής ομάδας (Ρουσόπουλος, Σουφλιάς, Αλογοσκούφης, Βουλγαράκης, Λιάπης κ.ά.) βρίσκονται εκτός Βουλής. Κάποιοι, μάλιστα, εξ αυτών καταδικάστηκαν ηθικά δις με πρωτοβουλία του ίδιου του κ. Σαμαρά, ο οποίος στηλίτευσε απερίφραστα τρόπους και συμπεριφορές. Η επίσημη δικαιολογία ότι η κριτική αφορά τον κ. Αλογοσκούφη, αλλά εξαιρεί τον κ. Καραμανλή είναι πολιτικά αφελής και ουσιαστικά ακυρώνει τη σημερινή τακτική της Ν.Δ., η οποία αντιλαμβάνεται και αντιμετωπίζει ως συνυπεύθυνους για τη σημερινή κατάσταση τους κ. Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου. Ή ο Κ. Καραμανλής είχε την κεντρική ευθύνη της πολιτικής που ασκούσε ο Γ. Αλογοσκούφης ή σήμερα ο Γ. Παπανδρέου είναι αμέτοχος και ανεύθυνος για όσα προωθεί ο υπουργός Οικονομίας. Προφανώς, ούτε ο τότε πρωθυπουργός ήταν αμέτοχος ούτε ο σημερινός. Και ακόμη προφανέστερα, η σημερινή αποστασιοποίηση της Ν.Δ. από τον Γ. Αλογοσκούφη δεν συνιστά είδηση, ούτε επιλογή ευθύνης και ουσίας, αφού η ιστορία, ο λαός, ο ίδιος ο τότε πρωθυπουργός (όταν τον αντικατέστησε τον Ιανουάριο του 2009) έχουν πλέον πάρει θέση έναντι αυτού.
Και εν τέλει, αν ήθελε ντε και καλά να μιλήσει η σημερινή Νέα Δημοκρατία για το κυβερνητικό παρελθόν και τα πεπραγμένα του πρώην πρωθυπουργού, πέραν των εξομολογημένων λαθών, θα μπορούσε να υπενθυμίσει τα προεκλογικά λόγια Καραμανλή και τις τότε εμφατικές υποσχέσεις του σημερινού πρωθυπουργού, ο οποίος, όπως αποδείχθηκε πλέον περίτρανα, γνώριζε από τότε ότι το καράβι πάει για τα βράχια...
Πιθανότατα, καλώς, ο κ. Σαμαράς δεν αναλώνεται σε αυτά, τα οποία μικρή σημασία έχουν μπροστά στα μεγάλα που βιώνουμε σήμερα. Σήμερα, μόνο ένα ζητούν οι πολίτες από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης: να καταλάβουν αν η τωρινή Νέα Δημοκρατία μπορεί να αποτελέσει σοβαρή εναλλακτική πρόταση για τη διαχείριση της σημερινής πρωτοφανούς κρίσης. Η πρόκληση είναι εξαιρετικά βαριά και οι παράμετροι που την καθορίζουν πολύ συγκεκριμένες. Για να την πετύχει ο αρχηγός της Ν.Δ. πρέπει να πείσει το εκλογικό σώμα ότι διαθέτει ρεαλιστική πρόταση εξόδου από τη στενωπό, σοβαρή, στιβαρή και πειθαρχημένη ομάδα για να την υλοποιήσει, με κώδικα συμπεριφοράς τέτοιο, που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μιας εποχής, όπου κυριολεκτικά έχουν έρθει τα πάνω κάτω στη χώρα και τους πολίτες της, που όλοι ξυπνούν και κοιμούνται με την αγωνία της επόμενης ημέρας και που η έννοια κεκτημένο έχει χάσει κάθε ουσία.
Υ. Γ.: Η ιεράρχηση των προτεραιοτήτων είναι ένα σοβαρό κριτήριο για τη αξιοπιστία και την προοπτική ενός κόμματος εξουσίας...
kathimerini
Mία από τις εκδοχές που προβάλλουν βουλευτές της Ν.Δ. για να εξηγήσουν την, ακατανόητη για τους περισσότερους, επιλογή της ηγεσίας να ανοίξει αυτή την εποχή ένα νέο εσωκομματικό μέτωπο με αφορμή την απογραφή Αλογοσκούφη είναι η προσπάθεια εκλογικής ανάκαμψης του κόμματος, το οποίο παραμένει δεύτερο παρά τη ραγδαία φθορά του ΠΑΣΟΚ. Λένε, δηλαδή, ότι ............
ο μόνος τρόπος για να περάσει πρώτη η Νέα Δημοκρατία στις δημοσκοπήσεις είναι να «απαλλαγεί από τα βαρίδια του παρελθόντος».
Αν το πρώτο ζητούμενο είναι η εκλογική ανάκαμψη, που προφανώς αυτό είναι, τότε το ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει η σημερινή ηγεσία του κόμματος είναι πώς θα επανασυσπειρώσει τους ψηφοφόρους του 2009, οι οποίοι απέδρασαν από τον κομματικό τους χώρο κατά χιλιάδες, διαμαρτυρόμενοι για τη γαλάζια διακυβέρνηση και στη συνέχεια κάποιες χιλιάδες προσήλθαν μαζικά στις εσωκομματικές κάλπες για να αναδείξουν τη νέα ηγεσία. Μόνο αυτό αρκεί για να της εξασφαλίσει την πρωτιά από το ΠΑΣΟΚ στη σημερινή συγκυρία. Τι άραγε ζητούν όλοι αυτοί οι ψηφοφόροι από τον Αντώνη Σαμαρά σήμερα; Να στείλει στο πυρ το εξώτερον το προηγούμενο σύστημα ηγεσίας ή να τους προσφέρει προοπτική για το αύριο;
Προφανώς το δεύτερο. Το πρώτο όχι μόνο έγινε, αλλά και με τρόπο δραματικό για τους πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου. Ο μεν πρώην πρωθυπουργός αποδοκιμάστηκε ηχηρά από το εκλογικό σώμα, τα δε κορυφαία στελέχη τής τότε ηγετικής ομάδας (Ρουσόπουλος, Σουφλιάς, Αλογοσκούφης, Βουλγαράκης, Λιάπης κ.ά.) βρίσκονται εκτός Βουλής. Κάποιοι, μάλιστα, εξ αυτών καταδικάστηκαν ηθικά δις με πρωτοβουλία του ίδιου του κ. Σαμαρά, ο οποίος στηλίτευσε απερίφραστα τρόπους και συμπεριφορές. Η επίσημη δικαιολογία ότι η κριτική αφορά τον κ. Αλογοσκούφη, αλλά εξαιρεί τον κ. Καραμανλή είναι πολιτικά αφελής και ουσιαστικά ακυρώνει τη σημερινή τακτική της Ν.Δ., η οποία αντιλαμβάνεται και αντιμετωπίζει ως συνυπεύθυνους για τη σημερινή κατάσταση τους κ. Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου. Ή ο Κ. Καραμανλής είχε την κεντρική ευθύνη της πολιτικής που ασκούσε ο Γ. Αλογοσκούφης ή σήμερα ο Γ. Παπανδρέου είναι αμέτοχος και ανεύθυνος για όσα προωθεί ο υπουργός Οικονομίας. Προφανώς, ούτε ο τότε πρωθυπουργός ήταν αμέτοχος ούτε ο σημερινός. Και ακόμη προφανέστερα, η σημερινή αποστασιοποίηση της Ν.Δ. από τον Γ. Αλογοσκούφη δεν συνιστά είδηση, ούτε επιλογή ευθύνης και ουσίας, αφού η ιστορία, ο λαός, ο ίδιος ο τότε πρωθυπουργός (όταν τον αντικατέστησε τον Ιανουάριο του 2009) έχουν πλέον πάρει θέση έναντι αυτού.
Και εν τέλει, αν ήθελε ντε και καλά να μιλήσει η σημερινή Νέα Δημοκρατία για το κυβερνητικό παρελθόν και τα πεπραγμένα του πρώην πρωθυπουργού, πέραν των εξομολογημένων λαθών, θα μπορούσε να υπενθυμίσει τα προεκλογικά λόγια Καραμανλή και τις τότε εμφατικές υποσχέσεις του σημερινού πρωθυπουργού, ο οποίος, όπως αποδείχθηκε πλέον περίτρανα, γνώριζε από τότε ότι το καράβι πάει για τα βράχια...
Πιθανότατα, καλώς, ο κ. Σαμαράς δεν αναλώνεται σε αυτά, τα οποία μικρή σημασία έχουν μπροστά στα μεγάλα που βιώνουμε σήμερα. Σήμερα, μόνο ένα ζητούν οι πολίτες από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης: να καταλάβουν αν η τωρινή Νέα Δημοκρατία μπορεί να αποτελέσει σοβαρή εναλλακτική πρόταση για τη διαχείριση της σημερινής πρωτοφανούς κρίσης. Η πρόκληση είναι εξαιρετικά βαριά και οι παράμετροι που την καθορίζουν πολύ συγκεκριμένες. Για να την πετύχει ο αρχηγός της Ν.Δ. πρέπει να πείσει το εκλογικό σώμα ότι διαθέτει ρεαλιστική πρόταση εξόδου από τη στενωπό, σοβαρή, στιβαρή και πειθαρχημένη ομάδα για να την υλοποιήσει, με κώδικα συμπεριφοράς τέτοιο, που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μιας εποχής, όπου κυριολεκτικά έχουν έρθει τα πάνω κάτω στη χώρα και τους πολίτες της, που όλοι ξυπνούν και κοιμούνται με την αγωνία της επόμενης ημέρας και που η έννοια κεκτημένο έχει χάσει κάθε ουσία.
Υ. Γ.: Η ιεράρχηση των προτεραιοτήτων είναι ένα σοβαρό κριτήριο για τη αξιοπιστία και την προοπτική ενός κόμματος εξουσίας...
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου