Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Άσε μας, ρε Ζοτς...

Παρακαλούνται οι κύριοι προπονητές να σκίσουν τα διπλώματά τους, οι δημοσιογράφοι να καταθέσουν πένες, πληκτρολόγια και .........


laptop και οι φίλαθλοι να σταματήσουν τον σχολιασμό κάτω από τα άρθρα και στις εκπομπές λόγου. Όταν «μιλάει» ο Ομπράντοβιτς, εμείς πρέπει απλώς να παρακολουθούμε.

Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με Χουντίνι και Ούρι Γκέλερ. Δεν είναι μαγικά. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι ο Νιλ Άρμστρονγκ του μπάσκετ. Πώς εκείνος κατάργησε τη βαρύτητα και πάτησε στη Σελήνη; Έτσι κι ο Σέρβος επιστήμονας, κατάργησε όλους τους νόμους του μπάσκετ. Νίκησε με πρώτο σκόρερ τον Καλάθη και τρίτο τον Βουγιούκα τα πυρηνικά όπλα της Μπαρτσελόνα. Τι κριτική λοιπόν δικαιούμαστε εμείς να κάνουμε;

Το δίκαιο είναι να το βουλώσουμε. Ο Παναθηναϊκός που μέχρι το Top 16 λέγαμε ότι δεν πάει πουθενά, νίκησε κατ' ουσίαν τέσσερις φορές την Μπαρτσελόνα και αν η σειρά κρινόταν στις δέκα νίκες, οι Καταλανοί θα έπαιρναν με το ζόρι ένα ματς. Πώς διάολο συνέβη αυτό; Με τον Ντρου τραυματία από το πρώτο δεκάλεπτο, τον Διαμαντίδη έξω με φάουλ και περιφερειακούς τους Καλάθη, Τέπιτς, Σάτο, Περπέρογλου. Άσε μας, ρε Ομπράντοβιτς.

Αυτά δεν γίνονται ούτε στα παραμύθια. Από την άλλη βέβαια, με τέτοιο κόσμο πώς να χάσεις; Η ατμόσφαιρα θύμιζε Γλυφάδα του '94 κόντρα στη Λιμόζ. Ένιωθες τους παίκτες της Μπαρτσελόνα να πνίγονται, να αισθάνονται εγκλωβισμένοι πότε από την άμυνα... Κουταλιανού που έπαιζε ο Παναθηναϊκός και πότε από τους +23.000 στις εξέδρες που έδειξαν ότι τα λέιζερ, τα αντικείμενα και οι πάσης φύσεως βλακείες δεν πιάνουν μία όταν υπάρχει τέτοια συμπαράσταση.

Βλέποντας τον Καταλανό συνάδελφο λίγο πιο πέρα (με εμπειρία από... «Καμπ Νου» και Βαρκελώνη) να σηκώνεται και να τραβάει βίντεο από την κερκίδα, οι τίτλοι της «Μάρκα» «Ραντεβού στην κόλαση», τα λένε όλα.

Ο Παναθηναϊκός, πιστός σε αυτό που προστάζει η ιστορία του, ξεπέρασε για μία φορά ακόμα τον εαυτό του στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Στην πιο επική προημιτελική σειρά των τελευταίων ετών, πανηγύρισε τη μεγαλύτερη πρόκριση της ιστορίας του. Πέτυχε ένα μπασκετικό θαύμα. Πριν από δύο χρόνια, σήκωσε ουσιαστικά την κούπα με το ένα χέρι μέσα στη Σιένα και στο Βερολίνο την έπιασε και με το δεύτερο.
Αν παραμείνει ψύχραιμος, αποφασιστικός και προσηλωμένος, θα γυρίσει από τη Βαρκελώνη και αυτή τη φορά το αεροδρόμιο θα έχει πολύ περισσότερο κόσμο...

ΥΓ1. Όσο κίνητρο έδωσαν στους παίκτες του Παναθηναϊκού οι διαρκείς αμφισβητήσεις από ΜΜΕ και κόσμο, άλλο τόσο «ευθύνονται» και για τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού. Αλαζονεία μια ομάδα που δεν έχει κερδίσει τίποτα, δεν δικαιούται να έχει!

ΥΓ2. Τελικά, παίκτη θα πάρει ο Παναθηναϊκός; Πο πο τι γράφαμε/τε...
gazzetta

Δεν υπάρχουν σχόλια: