Tου Παντελη Μπουκαλα
Μια και μπαίνουν στον κόπο της διαβούλευσης οι κυβερνήτες μας και καμαρώνουν για την ανοιχτοσύνη τους στον διάλογο, θα όφειλαν να κρατούν έστω το ένα τους αυτί ανοιχτό, να ακούει, και το ένα τους μάτι επίσης, να βλέπει. Ειδικά όσον αφορά τις δημοσιοποιούμενες αντιδράσεις στο σχέδιο νόμου για την «καταπολέμηση ιδιαίτερα σοβαρών μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας», ο κ. Καστανίδης, πριν τις σαρώσει με τον χαρακτηρισμό «καταιγίδα ανοησιών», που αδικεί την επιστημοσύνη του, θα όφειλε να μπει στον κόπο της διάκρισης· να δει δηλαδή αν και πώς ομαδοποιούνται, αλλά και πώς διαφοροποιούνται μεταξύ τους, ποια διαφορετική λογική τις υπαγορεύει, πριν τις καταδικάσει συλλήβδην κραδαίνοντας το αχρηστεμένο από την ..........
πολλή χρήση όπλο της «πολιτικής σκοπιμότητας».
Ούτε την ίδια καταγωγή έχουν οι αντιδράσεις, ούτε την ίδια τεκμηρίωση, ούτε την ίδια σκόπευση. Στο Διαδίκτυο, λ. χ., έχουν πολύ μεγάλο μερίδιο οι συνωμοσιολογικές «ερμηνείες» και οι συνεπαγόμενες εβραιοφαγικές και ξενοφαγικές κορόνες. Σύμφωνα με το πρώτο συνωμοσιολογικό σενάριο, το σχέδιο νόμου το υπαγόρευσε το φοβερό και τρομερό «εβραϊκό λόμπι», που στήνει νυχθημερόν δολοπλοκίες για να ελέγχει την πορεία της οικουμένης. Σύμφωνα με το δεύτερο, ο υποβολέας είναι η «Νέα Τάξη», γενικώς και αορίστως, που τάχα νοιάζεται τόσο πολύ για τους μετανάστες, ώστε επιχειρεί να μας φιμώσει, να μας απαγορεύσει να λέμε το παραμικρό αρνητικό για τους ξένους και εντέλει να μας υποχρεώσει να αποδεχτούμε αδιαμαρτύρητα τον αφελληνισμό μας, που διακαώς τον επιθυμούν ποικίλα σκοτεινά κέντρα...
Αν οι ενστάσεις εξαντλούνταν στα συνωμοσιολογικά, ο κ. υπουργός θα μπορούσε, πρώτος αυτός στην πολιτική μας ιστορία, να καυχιέται ότι το νομοθέτημά του έγινε ασμένως και ευρύτατα αποδεκτό. Αλλά και στο Διαδίκτυο και στις εφημερίδες και σε άλλα μέσα ενημέρωσης κατατίθενται τεκμηριωμένες αντιθετικές απόψεις, που ελέγχουν το σχέδιο νόμου και εντοπίζουν τα ψεγάδια του· ούτε με το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου συμφωνεί απολύτως ούτε η αοριστολογία των άρθρων του διασφαλίζει ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί λογοκριτικά με αυθαίρετες δικαστικές «προσαρμογές».
Κατά βάθος, η πολιτεία νομοθετεί για να καλύψει την αποτυχία της ως παιδευτικού μηχανισμού και την απουσία της από τα ιδεολογικά μέτωπα, όταν έπεφταν οι σπόροι της εχθροπάθειας. Αν υπάρχει πρόβλημα, και υπάρχει, δεν αφορά τη δημοσιοποίηση απόψεων «αναθεωρητικών» («ποιο Ολοκαύτωμα;..») ή μισαλλόδοξων («μας ρήμαξαν οι μετανάστες, σκυλιά όλοι τους»), αλλά το ότι οι απόψεις αυτές, εξαιτίας και της αδράνειας της πολιτείας, καθώς και του λαϊκισμού πολλών ΜΜΕ, τείνουν να γίνουν πλειοψηφικές και να επιβληθούν σαν αυτονόητες. Τώρα, αμήχανοι, νομοθετούμε. Αποδεχόμαστε δηλαδή την πολιτισμική μας ήττα.
kathimerini
Μια και μπαίνουν στον κόπο της διαβούλευσης οι κυβερνήτες μας και καμαρώνουν για την ανοιχτοσύνη τους στον διάλογο, θα όφειλαν να κρατούν έστω το ένα τους αυτί ανοιχτό, να ακούει, και το ένα τους μάτι επίσης, να βλέπει. Ειδικά όσον αφορά τις δημοσιοποιούμενες αντιδράσεις στο σχέδιο νόμου για την «καταπολέμηση ιδιαίτερα σοβαρών μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας», ο κ. Καστανίδης, πριν τις σαρώσει με τον χαρακτηρισμό «καταιγίδα ανοησιών», που αδικεί την επιστημοσύνη του, θα όφειλε να μπει στον κόπο της διάκρισης· να δει δηλαδή αν και πώς ομαδοποιούνται, αλλά και πώς διαφοροποιούνται μεταξύ τους, ποια διαφορετική λογική τις υπαγορεύει, πριν τις καταδικάσει συλλήβδην κραδαίνοντας το αχρηστεμένο από την ..........
πολλή χρήση όπλο της «πολιτικής σκοπιμότητας».
Ούτε την ίδια καταγωγή έχουν οι αντιδράσεις, ούτε την ίδια τεκμηρίωση, ούτε την ίδια σκόπευση. Στο Διαδίκτυο, λ. χ., έχουν πολύ μεγάλο μερίδιο οι συνωμοσιολογικές «ερμηνείες» και οι συνεπαγόμενες εβραιοφαγικές και ξενοφαγικές κορόνες. Σύμφωνα με το πρώτο συνωμοσιολογικό σενάριο, το σχέδιο νόμου το υπαγόρευσε το φοβερό και τρομερό «εβραϊκό λόμπι», που στήνει νυχθημερόν δολοπλοκίες για να ελέγχει την πορεία της οικουμένης. Σύμφωνα με το δεύτερο, ο υποβολέας είναι η «Νέα Τάξη», γενικώς και αορίστως, που τάχα νοιάζεται τόσο πολύ για τους μετανάστες, ώστε επιχειρεί να μας φιμώσει, να μας απαγορεύσει να λέμε το παραμικρό αρνητικό για τους ξένους και εντέλει να μας υποχρεώσει να αποδεχτούμε αδιαμαρτύρητα τον αφελληνισμό μας, που διακαώς τον επιθυμούν ποικίλα σκοτεινά κέντρα...
Αν οι ενστάσεις εξαντλούνταν στα συνωμοσιολογικά, ο κ. υπουργός θα μπορούσε, πρώτος αυτός στην πολιτική μας ιστορία, να καυχιέται ότι το νομοθέτημά του έγινε ασμένως και ευρύτατα αποδεκτό. Αλλά και στο Διαδίκτυο και στις εφημερίδες και σε άλλα μέσα ενημέρωσης κατατίθενται τεκμηριωμένες αντιθετικές απόψεις, που ελέγχουν το σχέδιο νόμου και εντοπίζουν τα ψεγάδια του· ούτε με το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου συμφωνεί απολύτως ούτε η αοριστολογία των άρθρων του διασφαλίζει ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί λογοκριτικά με αυθαίρετες δικαστικές «προσαρμογές».
Κατά βάθος, η πολιτεία νομοθετεί για να καλύψει την αποτυχία της ως παιδευτικού μηχανισμού και την απουσία της από τα ιδεολογικά μέτωπα, όταν έπεφταν οι σπόροι της εχθροπάθειας. Αν υπάρχει πρόβλημα, και υπάρχει, δεν αφορά τη δημοσιοποίηση απόψεων «αναθεωρητικών» («ποιο Ολοκαύτωμα;..») ή μισαλλόδοξων («μας ρήμαξαν οι μετανάστες, σκυλιά όλοι τους»), αλλά το ότι οι απόψεις αυτές, εξαιτίας και της αδράνειας της πολιτείας, καθώς και του λαϊκισμού πολλών ΜΜΕ, τείνουν να γίνουν πλειοψηφικές και να επιβληθούν σαν αυτονόητες. Τώρα, αμήχανοι, νομοθετούμε. Αποδεχόμαστε δηλαδή την πολιτισμική μας ήττα.
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου