Tου Στεφανου Kασιματη / kassimatis@kathimerini.gr
Παράλληλα με το ανέβασμα του «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω», οι παραστάσεις του οποίου συνεχίζονται με επιτυχία, ο εθνικός θίασος ανέβασε πρόσφατα και την εθνικοπατριωτική υπερπαραγωγή «Δεν πουλάω, δεν πουλάω», με αφορμή την υστερία περί αποκρατικοποιήσεων. Με το θέμα ασχολήθηκε η στήλη την εβδομάδα που πέρασε, επανερχόμαστε όμως, διότι ο αναγνώστης Ι. Π. συμπυκνώνει θαυμάσια αυτό που ζήσαμε στην παραβολή του «ο Κουτόφραγκος και η χρηματιά»:
«Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν μια χώρα όπου φύτρωνε –μόνον εκεί– ένα δένδρο που προκαλούσε τον θαυμασμό των απανταχού της Γης επιστημόνων: η χρηματιά. Αρκούσε οι υπήκοοι να απλώνουν άκοπα το χέρι τους και να μαζεύουν τους καρπούς, επονομαζόμενους και “χρήματα”. Το κακό..........
σε αυτή την πανέμορφη και τυχερή χώρα ξεκίνησε όταν οι παροιμιώδεις Κουτόφραγκοι, που διέθεταν στους υπηκόους τα λιπάσματα χωρίς τα οποία το αυτοφυές δεν μπορούσε να καρποφορήσει, απαίτησαν –άκουσον, άκουσον!– να πληρώσουν οι τελευταίοι, και μάλιστα αναδρομικά, τα χρέη για τα λιπάσματα αυτά, αλλιώς θα απαλλοτρίωναν τα εδάφη όπου φύτρωνε η ξακουστή στον κόσμο χρηματιά. Φούσκωσαν τότε τα στήθια των υπερήφανων υπηκόων και φώναξαν σε ομοβροντία: “Οχι στο ξεπούλημα της χώρας!”». Καλώς ή κακώς, δεν γίνεται να πούμε στο τέλος «και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα». Εμείς είμαστε αυτοί και έχουμε πολύ δρόμο μπροστά, ώσπου να φτιάξουμε μια πραγματικά παραγωγική οικονομία και μια κοινωνία που δεν θα θεωρεί «κεκτημένο» την ευημερία από τα δανεικά...
kathimerini
Παράλληλα με το ανέβασμα του «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω», οι παραστάσεις του οποίου συνεχίζονται με επιτυχία, ο εθνικός θίασος ανέβασε πρόσφατα και την εθνικοπατριωτική υπερπαραγωγή «Δεν πουλάω, δεν πουλάω», με αφορμή την υστερία περί αποκρατικοποιήσεων. Με το θέμα ασχολήθηκε η στήλη την εβδομάδα που πέρασε, επανερχόμαστε όμως, διότι ο αναγνώστης Ι. Π. συμπυκνώνει θαυμάσια αυτό που ζήσαμε στην παραβολή του «ο Κουτόφραγκος και η χρηματιά»:
«Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν μια χώρα όπου φύτρωνε –μόνον εκεί– ένα δένδρο που προκαλούσε τον θαυμασμό των απανταχού της Γης επιστημόνων: η χρηματιά. Αρκούσε οι υπήκοοι να απλώνουν άκοπα το χέρι τους και να μαζεύουν τους καρπούς, επονομαζόμενους και “χρήματα”. Το κακό..........
σε αυτή την πανέμορφη και τυχερή χώρα ξεκίνησε όταν οι παροιμιώδεις Κουτόφραγκοι, που διέθεταν στους υπηκόους τα λιπάσματα χωρίς τα οποία το αυτοφυές δεν μπορούσε να καρποφορήσει, απαίτησαν –άκουσον, άκουσον!– να πληρώσουν οι τελευταίοι, και μάλιστα αναδρομικά, τα χρέη για τα λιπάσματα αυτά, αλλιώς θα απαλλοτρίωναν τα εδάφη όπου φύτρωνε η ξακουστή στον κόσμο χρηματιά. Φούσκωσαν τότε τα στήθια των υπερήφανων υπηκόων και φώναξαν σε ομοβροντία: “Οχι στο ξεπούλημα της χώρας!”». Καλώς ή κακώς, δεν γίνεται να πούμε στο τέλος «και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα». Εμείς είμαστε αυτοί και έχουμε πολύ δρόμο μπροστά, ώσπου να φτιάξουμε μια πραγματικά παραγωγική οικονομία και μια κοινωνία που δεν θα θεωρεί «κεκτημένο» την ευημερία από τα δανεικά...
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου