«Καλό κουράγιο» μας είχε ευχηθεί ελληνιστί ο κ. Ολιν Ρεν, κοινοτικός επίτροπος Οικονομικών, όταν η χώρα μπήκε στη σκιά του Μνημονίου. Τώρα, σπλαχνικός, μας απονέμει τα εύσημα. Πρωτίστως όμως επαίνεσε τον πρωθυπουργό, για τις «πολύ δύσκολες μεταρρυθμίσεις του». Παραβλέποντας μάλιστα το γεγονός ότι οι πρόσφατες εκλογές αφορούσαν την αυτοδιοίκηση και δεν ήταν εθνικές ούτε δημοψήφισμα, έσπευσε να συμπεράνει ότι «ο κ. Παπανδρέου απέσπασε τη στήριξη του εκλογικού σώματος». Σε απλούστερα ελληνικά, ή ολιρενικά, αυτό σημαίνει ότι οι ψηφοφόροι αφενός ενέκριναν όσα είχε πράξει η κυβέρνηση ώς τις εκλογές, αφετέρου της προσέφεραν διά της ψήφου (αλλά και διά της αποχής τους) το ελεύθερο να συνεχίσει τις «μεταρρυθμίσεις» αδιάφορη για το μονόπλευρα καταβαλλόμενο κοινωνικό κόστος.
Η αλήθεια είναι ότι πρώτο το ΠΑΣΟΚ βιάστηκε να θεωρήσει θρίαμβο τη μη καταβαράθρωσή του στις δημοτικές. Κι ωστόσο, παρά την πολιτικοποίηση, που χαρακτηρίζει ακόμα και τις ........
ψηφοφορίες για την ανάδειξη προεδρείου σε φιλολογικούς ομίλους, και παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης να δοθεί οιονεί δημοψηφισματικός χαρακτήρας στις πρόσφατες εκλογές, αυτές διατήρησαν πολλά από τα αυτοδιοικητικά γνωρίσματά τους και δεν μετατράπηκαν σε εθνικές. Το να ισχυρίζεται λοιπόν ο κ. Ολι Ρεν (και νωρίτερα το ΠΑΣΟΚ) ότι το εκλογικό σώμα ενέκρινε τη σύνολη πολιτική της κυβέρνησης και ειδικά τη μνημονιακή συνιστά παραχάραξη του νοήματος των εκλογών, μια βολική υπερερμηνεία του. Είναι σαν να ισχυρίζεσαι ότι νίκησες στο ποδόσφαιρο ενώ έπαιξες μπάσκετ. Το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ υπερψηφίστηκε στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 όσο και στις εθνικές του 2009, όταν άλλα υποσχόταν, εντελώς διαφορετικά από όσα έπραξε αναλαμβάνοντας την εξουσία.
Η αλήθεια η δεύτερη πάντως είναι ότι στις εκλογές για τον «Καλλικράτη» το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ναυάγησε την πρώτη Κυριακή, διασώθηκε ωστόσο τη δεύτερη, οπότε κυριάρχησαν άλλα κριτήρια («να φύγει ο Κακλαμάνης», «όχι πάλι δεξιότατη δεξιά στη Θεσσαλονίκη»). Ούτε η εκλογή του κ. Καμίνη όμως ούτε του κ. Μπουτάρη συνιστά «νίκη του Κινήματος». Ειδικότερα στην Αθήνα, στο πλευρό του νυν δημάρχου (ευτυχώς γι’ αυτόν) βρέθηκαν προεκλογικά δυο-τρεις του ΠΑΣΟΚ όλοι κι όλοι· οι υπόλοιποι (η κ. Αποστολάκη λ. χ.) τον θυμήθηκαν το βράδυ των επινικίων, όταν έσπευσαν να δρέψουν δάφνες που δεν τις δικαιούνταν.
Η αλήθεια η τρίτη είναι ότι και 50% να φτάσει η αποχή, το μήνυμά της, έτσι αντιφατικό όπως είναι, μένει τελικά εκτός ερμηνευτικού πλαισίου, άρα και εκτός πολιτικής. Στη στάση όσων ψήφισαν στήριξε τους ισχυρισμούς του ο κ. Ολι Ρεν. Την αποχή την υπολογίζει λιγότερο κι απ’ ό, τι οι δικοί μας ηγέτες, που την έβγαλαν από το μυαλό τους αμέσως μόλις τέλειωσαν τις πρώτες μελοδραματικές δηλώσεις τους.
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου