Ουδείς αμφισβητεί ότι η θλιβερή διαχείριση τριάντα χρόνων των οικονομικών της χώρας, από διάφορες κυβερνήσεις –και ειδικότερα στην εικοσαετία του ΠΑΣΟΚ– διαμόρφωσαν τη σημερινή αδιέξοδη κατάσταση. Ουδείς αμφισβητεί ότι, ανεξαρτήτως του Μνημονίου, θα έπρεπε να υπάρξει μία ριζική αναδιάρθρωση της οικονομίας.
Αλλά η Ελλάς δεν είναι μόνη – για το καλό και το κακό, εξ ίσου. Ως πλήρες μέλος, ενταγμένη στη Ζώνη του Ευρώ, πέρασε μία δεκαετία πλαστής ευφορίας. Σήμερα, πλέον, η έξοδος της χώρας από την κρίση λέγεται ότι εξαρτάται από την πιστή εφαρμογή των επιταγών του Μνημονίου, που έχει συνομολογήσει η τρόικα με την κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου. Αλλά και πάλι καμία βεβαιότης.
«Εάν τυχόν κάτι συμβεί στην Ευρωζώνη, και αν κάτι συμβεί σε επίπεδο παγκόσμιο, τότε η κατάσταση για την Ελλάδα αλλά και για άλλες χώρες, θα είναι χειρότερη», επεσήμανε προχθές..........
ενώπιον της Οικονομικής Επιτροπής της Βουλής, ο διευθυντής του ΔΝΤ, ο κ. Ντομινίκ Στρος-Καν. Ομως το πρόβλημα είναι ότι ακριβώς «κάτι συμβαίνει» –δυσάρεστο και ίσως ανεξέλεγκτο– στην Ευρωζώνη, αλλά και παγκοσμίως.
Οταν δύο μέλη της Ευρωζώνης –η Ελλάδα και η Ιρλανδία- ήδη κατέφυγαν στο «πρόγραμμα στηρίξεως» και όταν ακολουθούν η Πορτογαλία, πιθανότατα η Ισπανία, ενδεχομένως το Βέλγιο και η Ιταλία, για λόγους διαφορετικούς σε κάθε χώρα, τότε είναι βέβαιο πως κάτι δεν λειτουργεί στο σύστημα του ευρώ.
Στην Ελλάδα, χώρα του αιωνίου διχασμού, η αναδιάρθρωση των δομών της ελληνικής οικονομίας διαίρεσε το πολιτικό σύστημα –και τους κινούμενους πέριξ αυτού– σε οπαδούς ή πολέμιους του Μνημονίου. Δεν είναι πλέον το πρόβλημα αυτό. Το Μνημόνιο, με τις αδυναμίες, τα λάθη του, τις όποιες θετικές προοπτικές του προεξοφλήθη ήδη από τις αγορές. Το θέμα που τίθεται πλέον σταδιακώς –για όλες τις χώρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα– είναι πότε θα γίνει επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και εάν αυτή θα συνοδεύεται αναγκαστικά με επαναφορά στο εθνικό νόμισμα. Κάποιοι ομιλούν για αποχώρηση της Γερμανίας από την Ευρωζώνη. Ολα αυτά δεν οριοθετούν το τέλος της προσπάθειας για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Δείχνουν μία προχειρότητα στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίσθηκε το ευρώ, από υπεύθυνες και ανεύθυνες χώρες εξ ίσου.
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου