Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Το ιλαρό μέλλον της πολιτικής

Tου Στεφανου Kασιματη / kassimatis@kathimerini.gr

Κοιτάζοντας τις τελευταίες δημοσκοπήσεις για την περιφέρεια Αττικής είχα μία έκλαμψη: αυτήν τη σπάνια κατάσταση του πνεύματος, όπου η νόηση εκτινάσσεται απότομα στο μέλλον και, σε μια τρομερή στιγμή, συλλαμβάνει με απίστευτη καθαρότητα τη μορφή των μελλουμένων! Επιτρέψτε μου να σας αφηγηθώ παρακάτω την εμπειρία μου.

Διάβαζα λοιπόν ότι ο εκπρόσωπος του κλαψιάρικου ΠΑΣΟΚ Γιάννης Δημαράς προηγείται σταθερά στις δημοσκοπήσεις έναντι του Δημ. Σγουρού, που εκπροσωπεί το βαρετό mainstream ΠΑΣΟΚ. Επομένως, αν πράγματι ο κλαψιάρης τα καταφέρει να είναι πρώτος στις 7 Νοεμβρίου, δεδομένου ότι η Ν.Δ. θα δώσει γραμμή στους οπαδούς της να τον ψηφίσουν δαγκωτό στον δεύτερο γύρο (όπως με αφήνουν να καταλάβω οι φίλοι μου από τη Ρηγίλλης...), είναι πολύ πιθανό ότι .........


ο Γιάννης Δημαράς θα είναι ο πρώτος αιρετός περιφερειάρχης Αττικής.

Κατόπιν σκέφθηκα ότι, πριν από λίγο καιρό, ο επικολυρικός Γιώργος Λιάνης, έπειτα από είκοσι ένα χρόνια ως βουλευτής Φλώρινας, ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί όταν λήξει η θητεία της παρούσης Βουλής. Ο Γ. Λιάνης ήταν ο πρώτος από την παρέα της τηλεοπτικής εκπομπής «Ρεπόρτερ», της δεκαετίας 1980, που έκανε καριέρα στην πολιτική. Τότε, η έκλαμψη με χτύπησε σαν αστροπελέκι: αν ο Γ. Λιάνης είναι το παρελθόν και ο Γ. Δημαράς το παρόν, καθώς η πολιτική κατρακυλάει σταθερά από το κακό στο χειρότερο, δεν χωρεί αμφιβολία ότι το μέλλον είναι ο τρίτος της παρέας, δηλαδή ο Κ. Χαρδαβέλλας! Με άλλα λόγια, από το επικολυρικό στην κλάψα και από εκεί στην ουφολογία. Και θυμήθηκα ένα από τα ερωτήματα που θέτει ο Κώστας Αξελός στο δοκίμιό του «Η μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας», που κυκλοφόρησε προσφάτως στα ελληνικά από τη «Νεφέλη», αν και έχει γραφεί το 1957. Ενα ερώτημα σχετικά με την ποιότητα του δημοσίου βίου: «Μήπως το κατεξοχήν νεοελληνικό θέαμα συγγενεύει με το μελόδραμα και το ιλαρόδραμα;».

Δεν υπάρχουν σχόλια: