Οταν μια κυβέρνηση φτάσει στο σημείο να βάζει «καπέλο» στις τιμές, αυτό που με γαλλική φινέτσα ονομάζουν plafond, έχει ομολογήσει την αποτυχία της. Η βιαστική χρήση του έσχατου όπλου, που μπορεί να δικαιολογηθεί σε περίπτωση ζωτικής ανάγκης, από τη νέα ηγεσία του υπουργείου Εμπορίου, προκάλεσε απογοήτευση. Η αγορά απαιτεί συναίνεση και, κυρίως, ψυχραιμία.
Οι μεταφορείς καυσίμων είχαν, μαζί με τους άλλους νοικοκυραίους που συμμετέχουν στο νεο-αταβιστικό «κίνημα της κατσαρόλας», ενημερώσει την κυβέρνηση ότι θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους, για να εμποδίσουν την καθιέρωση δίκαιων κανόνων στις μεταφορές. Αν και τα εν λόγω μικρά αφεντικά παραμένουν σε καθεστώς επίταξης, κανείς δεν βρέθηκε να τους κατευθύνει καταλλήλως.
Γιατί, αλήθεια, ο κ. Χρυσοχοΐδης δεν έστρεψε προς αυτήν την κατεύθυνση την εκπεφρασμένη διάθεσή του να βάλει «τάξη»; Προφανώς γιατί δεν ήταν θέμα που εμπίπτει στον χώρο αρμοδιότητάς του. Ομως, γι’ αυτό υπάρχει (;) κυβέρνηση! Για να ............
συντονίσει τις ενέργειές της, να αντλήσει από τα μέσα που διαθέτει (;) ο κρατικός μηχανισμός και, τελικά, να αποτρέψει τον πανικό. Αντιθέτως, πανικόβλητη η ίδια, προκάλεσε πανικό στους πολίτες, δηλαδή στην αγορά. Τα μέσα ενημέρωσης, χωρίς καν να χρειαστεί να βάλουν τα δυνατά τους, μέσα σε λίγες ώρες είχαν πολλαπλασιάσει τον πανικό. Δεν πάει, άλλωστε, πολύς καιρός από τότε, στη μέση του καλοκαιριού, όταν ο επί των υποδομών Ρέππας κατάφερε να αφήσει τη χώρα χωρίς καύσιμα και μεταφορές επί μία εβδομάδα.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης γνωρίζει περισσότερα και η έκπληξη στην αγορά προκλήθηκε επειδή ακριβώς πολλοί περίμεναν ένα εντελώς διαφορετικό ξεκίνημα από τα νέα του καθήκοντα. Και ο ίδιος, άλλωστε, σημειώνει με την πρώτη ευκαιρία την υφυπουργική πολυετή θητεία του στο τρίπτυχο «έλεγχος τιμών, εκσυγχρονισμός της αγοράς και ενίσχυση του ανταγωνισμού». Με τη διαφορά πως από τότε πολλά έχουν συμβεί και πολλά έχουν αλλάξει. Αυτό που μετράει είναι το τελευταίο εκ των ανωτέρω τριών, δηλαδή η εμπέδωση ενός αποτελεσματικού ανταγωνισμού.
Ολοι γνωρίζουν πως ο ορισμός διοικητικώς οριζόμενων τιμών καταλήγουν σε στρέβλωση της αγοράς. Τι προκάλεσε τον πανικό; Ο φόβος ότι η προσφορά καυσίμων δεν θα είναι κανονική. Τι προκαλεί το πλαφόν; Τη διαταραχή της προσφοράς. Η κυβέρνηση είχε την ευκαιρία, ακόμη και την Παρασκευή το βράδυ, άντε το πρωινό του Σαββάτου, να δηλώσει με τον πλέον ισχυρό τρόπο την απόφασή της πως η τροφοδοσία της αγοράς θα συνεχιστεί κανονικά. Δεν το έκανε, είτε γιατί αγνόησε την απειλή των βυτιοφορέων, είτε γιατί χάθηκε στις γιορτές της συμπρωτεύουσας. Με τον πολίτη, πάντως, και με την ομαλότητα της αγοράς, δεν ασχολήθηκε.
Ο πανικός είναι πάντοτε κακός σύμβουλος. Χειρότερος σύμβουλος όμως είναι ο μανιχαϊσμός, ο οποίος οδήγησε την κυβέρνηση στην εισαγωγή φυλετικών διακρίσεων μεταξύ καλών και κακών. Στην αμετροεπή εχθρότητα προς μερίδα επιχειρηματιών. Στην εκδήλωση συμπτωμάτων της γνωστής παιδικής ασθένειας του δήθεν αριστερισμού. Στην επικοινωνιακή συστράτευσή μας στο κυνηγητό του «κερδοσκόπου». Πολλά μπορεί κανείς να καταμαρτυρήσει στους βενζινοπώλες, αλλά όταν οι δουλειές τους πάνε άσχημα, είναι λογικό να μην αφήσουν να χαθεί η «ευκαιρία» των διψασμένων ορδών που τους έστειλε «πεσκέσι» το άχρηστο κράτος.
Ο κ. Χρυσοχοΐδης μπορεί να αποδείξει πολύ περισσότερα αν ασχοληθεί με την ουσία της αγοράς καυσίμων. Ας επιτρέψει (ίσως μάλιστα χρειαστεί πλέον να παροτρύνει) την ίδρυση βενζινάδικων σε σούπερ μάρκετ και άλλα πολυκαταστήματα. Ας ζητήσει από το ολιγοπώλιο των δύο αρχιβενζινάδων (όμιλοι Λάτση και Βραδινογιάννη) να παρέμβουν για την εξομάλυνση της αγοράς. Ας πείσει όσους βενζινοπώλες δεν αντέχουν ότι είναι καιρός να αλλάξουν επάγγελμα. Ας μη ξεχνάει πως σε κάθε λίτρο, πληρώνουμε φόρους 1 ολόκληρο ευρώ. Είναι λογικό να απαιτεί ο καταναλωτής και πολίτης την προστασία και όχι τον πανικό. Η αγορά δεν χρειάζεται χωροφύλακες, αλλά συνεργάτες.
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου