Αγγλία-Γερμανία:Η μεγάλη σύγκρουση δύο (ποδοσφαιρικών) κόσμων

Ενα γκολ που (δεν) μπήκε, ένας μοιραίος τραυματισμός, μια «κατάρα» των πέναλτι και η επικράτηση του... νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη συνθέτουν τη μυθολογία των αναμετρήσεων Γερμανίας - Αγγλίας τα τελευταία 44 χρόνια 

Πάντσερ και Λιοντάρια (από τα πιο θρυλικά μουντιαλικά ζευγάρια) αναμετρούνται σήμερα για την πρόκριση στους «8»

O υπαρξιστής φιλόσοφος Ζαν Πολ Σαρτρ ήταν αυθεντία στον τρόπο με τον οποίο τόνιζε το προφανές: «Σε ένα ποδοσφαιρικό ματς τα πάντα περιπλέκονται από την παρουσία της αντίπαλης ομάδας». 

Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν πρόκειται για ένα ζευγάρι αντιπάλων, όπως αυτό του σημερινού (17.00, ΝΕΤ) κλασικού ντέρμπι για τη φάση των «16» του Μουντιάλ 2010 ανάμεσα στη Γερμανία και την Αγγλία, που θα συγκρουστούν στο «Φρι Στέιτ» του Μπλουμφοντέιν. Ενδεικτικό ........

ίσως της σημασίας που έχουν οι αναμετρήσεις των Λιονταριών με τα Πάντσερ για τα δύο εμπλεκόμενα έθνη είναι το βιβλίο «Αυτά που δεν έγιναν μετά» του Νικ Χάνκοκ που αναφέρεται στον ρόλο που έπαιξε στη σύγχρονη ιστορία της Γηραιάς Αλβιώνας η «ρεβάνς» του τελικού του Μουντιάλ 1966 (η Αγγλία επικράτησε 4-2 της Δ. Γερμανίας στο «Γουέμπλεϊ» του Λονδίνου), τέσσερα χρόνια αργότερα στη Λεόν του Μεξικού. Στον προημιτελικό της διοργάνωσης του 1970 δεν μπόρεσε να αγωνιστεί ο βασικός τερματοφύλακας της Αγγλίας Γκόρντον Μπανκς λόγω στομαχικής διαταραχής και τα Λιοντάρια με τον ασταθέστατο Πίτερ Μπονέτι κάτω από τα δοκάρια, μολονότι είχαν προηγηθεί 2-0, δέχτηκαν δύο γκολ στο τελευταίο ημίωρο και τελικά ηττήθηκαν (2-3) στην παράταση.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα αν αγωνιζόταν ο Μπανκς η Αγγλία δεν θα έχανε εκείνο το ματς και στις εθνικές εκλογές που έγιναν τέσσερις ημέρες αργότερα το κόμμα των Εργατικών του Χάρολντ Γουίλσον που προηγούνταν κατά επτά μονάδες στις δημοσκοπήσεις θα επιβεβαίωνε την κυριαρχία του και θα κέρδιζε. Η Αγγλία θα έφτανε ως τον τελικό του Μουντιάλ όπου θα έχανε από την ανώτερη Βραζιλία, ωστόσο θα διατηρούσε την ποδοσφαιρική της περηφάνια. Α, και η μετέπειτα «σιδηρά κυρία» Μάργκαρετ Θάτσερ δεν θα αναλάμβανε ποτέ το κόμμα των Συντηρητικών... Βέβαια, η ιστορία δεν γράφεται με «αν» και εκείνο το μεσημέρι στη Λεόν του Μεξικού αποτέλεσε την απαρχή της γερμανικής ποδοσφαιρικής κυριαρχίας επί των Αγγλων.

Ο προπονητής της (μοναδικής ως τώρα) επιτυχίας της Αγγλίας Αλφ Ράμσεϊ παραιτήθηκε τρία χρόνια αργότερα, όταν τα Λιοντάρια απέτυχαν να προκριθούν στο Μουντιάλ της Δ. Γερμανίας το 1974. Νωρίτερα είχε προλάβει να ηττηθεί ξανά από τη Νατσιονάλμανσαφτ για το Εuro 1972. Η Αγγλία επανεμφανίστηκε σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1982, όπου αποκλείστηκε εκ νέου από τη Δ. Γερμανία στην (περίεργη) δεύτερη φάση εκείνης της διοργάνωσης όπου μετείχαν 12 ομάδες χωρισμένες σε τέσσερις ομίλους. Η Αγγλία, μολονότι δεν είχε δεχτεί γκολ ούτε από τη Δ. Γερμανία ούτε από την Ισπανία (0-0 και τα δύο ματς), έμεινε εκτός Μουντιάλ 1982, καθώς η Δ. Γερμανία είχε επικρατήσει 2-1 της διοργανώτριας Ισπανίας.

Το σημαντικότερο ραντεβού των δύο παραδοσιακών ποδοσφαιρικών «εχθρών» μετά τον τελικό του 1966 δόθηκε στο «Ντέλε Αλπι» του Τουρίνου στο Μουντιάλ του 1990 και είχε έπαθλο μια θέση στον τελικό εκείνης της διοργάνωσης.

Η Δ. Γερμανία προηγήθηκε με τυχερό γκολ του Αντρέας Μπρέμε, ενώ η ομάδα του Μπόμπι Ρόμπσον ισοφάρισε λίγο πριν από το τέλος με τον Γκάρι Λίνεκερ. Ετσι, όπως όλες οι προηγούμενες αναμετρήσεις τους σε Μουντιάλ και αυτή δεν είχε νικητή στα 90 λεπτά. Την παράταση χαρακτήρισε μία από τις συγκλονιστικότερες ποδοσφαιρικές σκηνές όπου ο τηλεοπτικός φακός έπιασε τον «σκληρό» Πολ Γκασκόιν να κλαίει σαν μικρό παιδί όταν αντίκρισε την κίτρινη κάρτα συνειδητοποιώντας ότι ακόμη και αν η Αγγλία προκρινόταν στον τελικό αυτός θα ήταν τιμωρημένος... Ο Λίνεκερ έσπευσε να τον παρηγορήσει, ωστόσο στρέφοντας το βλέμμα του προς τον πάγκο έκανε νόημα ότι «δεν είναι καθόλου καλά» . Στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι επικράτησαν οι Δυτικογερμανοί δημιουργώντας ένα νέο κόμπλεξ κατωτερότητας στους Αγγλους. Αυτό της διαδικασίας των πέναλτι, το οποίο επιβεβαιώθηκε το 1996 στο «Γουέμπλεϊ» όταν η ενιαία πλέον Γερμανία απέκλεισε την Αγγλία στα ημιτελικά του Εuro επικρατώντας ξανά στα πέναλτι.

Η ιστορία γράφεται στη Νότια Αφρική

Το τραύμα των Αγγλων είναι τόσο βαθύ που ακόμη και τώρα η σκανδαλοθηρική «Sun» προαναγγέλλοντας τη σημερινή μονομαχία ανέφερε παίζοντας με το επίθετο του αρχηγού της Γερμανίας Φίλιπ Λαμ(σημαίνει πρόβατο στα αγγλικά) ότι«οι Γερμανοί είναι πρόβατα που πάνε για σφαγή»σημειώνοντας όμως ότι«αρκεί να μην οδηγηθούμε στα πέναλτι». Το σίγουρο είναι ότι σήμερα το απόγευμα στο «Φρι Στέιτ» θα γραφτεί νέο κεφάλαιο στον αγγλογερμανικό ποδοσφαιρικό- και όχι μόνο- πόλεμο. Σαν συνέχεια για το (μη) γκολ τουΤζεφ Χαρστστην παράταση του τελικού του 1966 που αποτελεί ακόμη αντικείμενο πανεπιστημιακής μελέτης,ως τα δεκάδες βιβλία που έχουν γραφτεί κυρίως στα αγγλικά και στα γερμανικά για τις μονομαχίες Αγγλίας και Γερμανίας στο Μεξικό (1970) και στην Ιταλία (1990),αλλά και τον θρίαμβο των Λιονταριών με 5-1 στο Μόναχο για τα προκριματικά του 2001. Ενα ματς στο οποίο μετείχαν ενεργά αρκετοί από τους νυν άσους της Αγγλίας (Τζέραρντ ,Χέσκι,Ασλεϊ Κόουλ,Κάραγκερ και ο απών λόγω τραυματισμούΦέρντιναντ), οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά τη σημασία μιας τέτοιας αναμέτρησης.Οι ρίζες της είναι σαφές ότι βρίσκονται βαθιά χωμένες στον Α΄ και (κυρίως) στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο,εξ ου και οι παραδοσιακοί «πολεμικοί» πηχυαίοι τίτλοι των αγγλικών εφημερίδων,αλλά και τα περισσότερα συνθήματα των φίλων της Εθνικής Αγγλίας.Ακόμη και αν έχουν περάσει 60 χρόνια από την τελευταία πολεμική σύρραξη στην οποία είχαν εμπλακεί οι δύο χώρες, είναι τέτοια η έκρηξη αδρεναλίνης που προκαλεί η ποδοσφαιρική αναμέτρηση Γερμανίας και Αγγλίας που τηλεοπτικά δίκτυα όπως το «ΜΤΝ» της Νότιας Αφρικής διαφημίζουν το σημερινό παιχνίδι εκμεταλλευόμενα «πολεμικά» συνθήματα!
tovima