Στην αποχαιρετιστήρια γιορτή την παράσταση έκλεψε ο μελωδικός ήχος του ακορντεόν που έπαιξε η ηρωική δασκάλα - ένα δώρο προς τα αγαπημένα της παιδιά. Αλλά και τα παιδιά δεν θα μπορούσαν να μην ανταποδώσουν και της έγραψαν δυο τρυφερά λόγια, τα οποία διάβασε ο μαθητής Τζαφέρ Αλή προκαλώντας συγκίνηση σε όλους. «Κυρία Χαρά, δεν σας χάνουμε, θα σας έχουμε στο μυαλό μας και θα σας φέρνουμε στα όνειρά μας» είπε το αγόρι στη Χαρά, η οποία δεν ένιωθε μόνη στη γιορτή αφού πολύς κόσμος από όλη την Ελλάδα ήρθε για να τη στηρίξει στη δύσκολη στιγμή.
Οι μικροί πρωταγωνιστές της εκδήλωσης απάγγειλαν ποιήματα και ερμήνευσαν τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη μιλώντας σε άψογα ελληνικά. Μετά η Χαρά είπε το αντίο .......
φιλώντας στο μάγουλο όλους τους μαθητές, ενώ τους έδωσε από ένα DVD που περιείχε στιγμιότυπα από εκπαιδευτικές δραστηριότητες στο Μεγάλο Δέρειο κι ένα CD με τραγούδια της χορωδίας του σχολείου.
Τα παιδιά τραγούδησαν μέσα από την καρδιά τους και κανείς δεν έμεινε ασυγκίνητος: «Οχι, δεν χωριζόμαστε για πάντοτε, Χαρά, μα θα ξαναβλεπόμαστε στα όνειρα συχνά. Παλιό και ωραίο παρελθόν που ζήσαμε μαζί…»
Η ηρωική δασκάλα δεν ξέχασε και όσους μαθητές δεν ήρθαν να την αποχαιρετήσουν. «Καλό καλοκαίρι μέσα από την καρδιά μας στους μαθητές Τζελάλ, Ερχάν, Γενίζ, Ζεχρά, Γιουνού, Μπουμπερά, Σαμπρή, Μεχμέτ, Ιλχάν, Χουσεΐν, Μπερνά, Σαλή, Ζακιέ, Ρεμτζιέ Φατμά Ερκέ, Εμίρ, Σερκάν, Ερντέν, Σαμπρή, Μουράτ, που δεν ήλθαν. Κάποτε σας είχα πει ότι η Ελλάδα ξεκινά από εδώ και τελειώνει στην Κρήτη. Θέλω να θυμάστε ότι δεν είσαστε μόνοι σας, έχετε δίπλα σας τόσους ανθρώπους που ήλθαν να δουν πώς είναι τα Ελληνόπουλα του Δέρειου. Η Ελλάδα είναι το σπίτι σας, είναι δίπλα σας. Τα δέκα εκατομμύρια Ελληνες είναι δίπλα σας και δέκα εκατομμύρια Ελληνες στο εξωτερικό. Θέλω να σας πως ότι ευτύχησα να έχω τις καλύτερες συναδέλφους. Κάτι τέτοιο δεν θα μου ξανασυμβεί, είναι πρώτα κυρίες, μετά αδελφές και μετά συνάδελφοι. Σας αγαπώ μ' όλη μου την καρδιά» είπε φανερά συγκινημένη. Στη συνέχεια η Χαρά Νικοπούλου έβγαλε αναμνηστικές φωτογραφίες με τους μαθητές της.
Στην εκδήλωση δόθηκαν τιμητικές πλακέτες και από ένα ποδήλατο σε δύο αριστούχους μαθητές, ενώ άλλα δύο ποδήλατα μοιράστηκαν σε ισάριθμους μαθητές και σε όλα τα παιδιά δόθηκαν μπάλες και επιτραπέζια παιχνίδια. Στο τέλος τα παιδιά των Πομάκων έλεγαν συνεχώς ότι δεν θα την ξεχάσουν ποτέ.
madata
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου