Η πολιτική ευθιξία αποτελεί δυστυχώς μία άγνωστη έννοια για τους Έλληνες πολιτικούς.
Τα τελευταία 36 χρόνια, από τη μεταπολίτευση δηλαδή και μετά έχουν συμβεί εκατοντάδες απίστευτα θλιβερά γεγονότα εξαιτίας της κρατικής ολιγωρίας και ανεπάρκειας.
Δε νομίζω ότι χρειάζεται να τα θυμίσω, δεδομένου ότι πολλά απ΄αυτά σημάδεψαν τη ζωή του τόπου για μήνες.
Απέναντι σ' αυτά τα γεγονότα, όσο και αν προσπαθήσουμε δε θα βρούμε παρά μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού...παραιτήσεις υπουργών για λόγους πολιτικής ευθιξίας.
Τι σημαίνει όμως πολιτική ευθιξία;
Σημαίνει ότι ένας πολιτικός αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για κάποιο δυσάρεστο συμβάν που λαμβάνει χώρο στο υπουργείο ευθύνης του, για το οποίο δεν έχει ......
άμεση ευθύνη αλλά έμμεση, πολιτική, καθώς αναγνωρίζει την ανεπαρκή λειτουργία του μηχανισμού που έχει ταχθεί να διοικήσει.
Η ανάληψη της ευθύνης γίνεται με το που συμβαίνει το γεγονός και όχι εκ των υστέρων όταν θα βοά όλος ο κόσμος.
Εάν λοιπόν λάβουμε υπόψη την έννοια αυτή, είμαι πολύ περίεργος τι άλλο θα πρέπει να συμβεί για να υποβάλλουν τις παραιτήσεις τους ο κ. Χρυσοχοΐδης και οι κυρίες Ξενογιαννακοπούλου και Γεννηματά.
Στην περίπτωση του πρώτου, έχουμε καταντήσει η Καμπούλ της Ευρώπης καθώς κάθε μέρα γίνεται τουλάχιστον και μία βομβιστική επίθεση και μάλιστα σε όποιο μέρος μπορεί να φανταστεί κανείς (βλ. Βουλή).
Επιπλέον έχουμε καθημερινά ένα κατεβατό από ένοπλες ληστείες ενώ το παράνομο εμπόριο των λαθραίων προϊόντων από μαύρους, κινέζους κλπ. γνωρίζει τη μεγαλύτερη άνθισή του.
Στην περίπτωση των δύο κυριών, ο θάνατος του μικρού παιδιού που συνέβη πρόσφατα σε άλλα κράτη, πολιτισμένα και σοβαρά θα σήμαινε αυτομάτως και το πολιτικό τέλος των αρμόδιων υπουργών χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Στην Ελλάδα οι καρέκλες είναι γλυκιές και οι πολιτικοί μας έχουν μάθει να στρογγυλοκάθονται σ΄αυτές αδιαφορώντας για τα πάντα.
Αυτό είναι το επίπεδό τους και αυτό είναι το επίπεδό μας που τους ανεχόμαστε.
politikiprotasi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου