Προσωπικώς, ένιωσα άσχημα, ακούγοντας τον πρωθυπουργό μας να παρουσιάζει ως επιτυχία (και μάλιστα ως ένδειξη εμπιστοσύνης των Αμερικανών στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας...) την κατάργηση της θεώρησης εισόδου. Η βίζα είναι ένα διοικητικό μέτρο που λαμβάνουν οι αμερικανικές αρχές εις βάρος ταξιδιωτών προερχομένων από τριτοκοσμικές χώρες με αναξιόπιστη διοίκηση.
Είναι, οπωσδήποτε, θετικό γεγονός η κατάργησή της. Είναι όμως λόγος για να πανηγυρίζει ο πρωθυπουργός; Αυτή η συμπεριφορά μου θυμίζει κάπως τον μετεξεταστέο, που θριαμβολογεί επειδή κατάφερε να προβιβασθεί με τη δεύτερη. Κολακευθήκαμε με τον ύμνο για το ελληνικό philotimo, αλλά αυτή η ρημάδα η περηφάνια μας πού πήγε, για ένα θέμα που μπορούσε να τακτοποιηθεί σε πρεσβευτικό επίπεδο;
Οσον αφορά τους πανηγυρισμούς του ελληνικού Τύπου για το ίδιο θέμα, ........
αυτοί δεν με εξέπληξαν καθόλου. Διότι εξέφραζαν απολύτως μία από τις αντιφάσεις της κεντροαριστερών τάσεων κοινωνίας μας: οι ίδιοι άνθρωποι που σκυλοβρίζουν με κάθε ευκαιρία τους «φονιάδες των λαών», ονειρεύονται ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη! Και όταν το πραγματοποιήσουν, πέφτουν με τα μούτρα στα ψώνια, αγοράζοντας ώς και τα σώβρακά τους από εκεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου