Οι φορείς της Λάιστας σκέφτονται να αξιοποιήσουν τα πλούσια δάση της περιοχής, ακολουθώντας την πρόταση της 77χρονης Αμερικανίδας Νομπελίστριας Έλινορ Όστρομ.
Σύμφωνα με αυτή την θεωρία, τα δάση της Λάιστας θα πρέπει να αφεθούν στους άμεσα ενδιαφερόμενους, για να τα διαχειριστούν ελεύθερα.
Προτείνεται, δηλαδή, ένας νέος τρόπος διαχείρισης, που ανατρέπει τους παλαιούς, όπως την διαχείριση με την εποπτεία του κράτους ή τον τεμαχισμό του πόρου και την απόδοσή του στους ιδιώτες σε μερίδια.
Διαφωτιστικό είναι το δημοσίευμα στο περιοδικό «Λαϊστινά Νέα», που, μεταξύ άλλων, αναφέρει:
«Η Βασιλική Ακαδημία Επιστημών της Σουηδίας επιβράβευσε φέτος με το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας την 77χρονη Αμερικανίδα Έλινορ Όστρομ, για τις πολύχρονες μελέτες της πάνω στους τρόπους διαχείρισης των κοινών.
Η σχετικά άγνωστη μέχρι πρότινος Αμερικανίδα οικονομολόγος αμφισβήτησε ανοιχτά και με πλειάδα επιχειρημάτων – και παραδειγμάτων – την ευρύτατα...
διαδεδομένη άποψη που υποστηρίζει ότι όταν οι άνθρωποι μοιράζονται έναν πεπερασμένο φυσικό πόρο, θα τον εξαντλήσουν και στο τέλος θα τον καταστρέψουν. Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν την θεωρία αν π.χ. τα δάση της Λάϊστας αποδίδονταν στους κατοίκους της, αυτοί θα καρπώνονταν άμεσα τον πλούτο τους με αποτέλεσμα την καταστροφή τους.
Η θεωρία αυτή, γνωστή και ως «τραγωδία των κοινών», προτείνει η διαχείριση ενός φυσικού πόρου να γίνεται με την αυστηρή εποπτεία του κράτους ή τον τεμαχισμό του πόρου και την απόδοσή του σε μερίδια σε ιδιώτες, οι οποίοι έτσι θα τον προστατεύσουν καλύτερα, ως ιδιοκτήτες του.
Δηλαδή ό,τι συμβαίνει σήμερα στα δάση μας, την αυστηρή εποπτεία των οποίων έχει το κράτος.
Η Αμερικανίδα οικονομολόγος τεκμηριωμένα υποστήριξε εντελώς την αντίθετη άποψη. Ότι δηλαδή, αν θέλουμε να αξιοποιήσουμε πλήρως και παράλληλα να προστατεύσουμε έναν φυσικό πόρο (π.χ. τα δάση της Λάϊστας, λέμε εμείς), θα πρέπει να αφήσουμε τους άμεσα ενδιαφερομένους απολύτως ελεύθερους να τα διαχειριστούν. Αργά και ίσως επώδυνα όμως στο τέλος θα βρουν τον τρόπο να κουμαντάρουν τον πλούτο που τους ανήκει, να τον αξιοποιήσουν και να τον διαχειριστούν με λογική και σύνεση. Και η νομπελίστας οικονομολόγος παραθέτει δεκάδες σχετικά παραδείγματα που κατέγραψε σε όλη την υφήλιο και που αποδεικνύουν τη θεωρία της.
Μην βιαστείτε να χαμογελάσετε. Ίσως ωρίμασε ο χρόνος να δοκιμαστούν νέοι τρόποι διαχείρισης, γιατί η παλιά συνταγή όχι πλέον δεν αποδίδει αλλά επιπλέον είναι και καταστροφική, όπως αποδεικνύουν οι συχνές πυρκαγιές μάρτυρες των οποίων γινόμαστε κάθε καλοκαίρι...».
Πηγή Πρωϊνός Λόγος.
epirus-ellas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου