......– Συνήθως ο δικομματισμός λειτουργεί κυρίως με μετακίνηση μεταξύ των μεγάλων κομμάτων.
– Τώρα πλέον το σύστημα λειτούργησε με «ώθηση» μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων του ενός από τα δύο κόμματα σε αποχή. Και το πρώτο κόμμα βγαίνει με στασιμότητα των ψήφων του και προσαύξηση των ποσοστών του λόγω αύξησης της αποχής του αντίπαλού κόμματος…
Κι αυτό είναι κακό για το πολιτικό σύστημα – είναι ένδειξη νοσηρότητάς του. Όταν για να γίνει εναλλαγή στην εξουσία πρέπει ένα τόσο σημαντικό μέρος των εκλογικού σώματος να σπρώχνεται προς τα έξω.
Κι είναι ένδειξη αδυναμίας για τη Δημοκρατία και το αντιπροσωπευτικό σύστημα συνολικά.
Το πιο ενδιαφέρον, ωστόσο, είναι ότι μεγάλο μέρος των δυνάμεων της Νέας Δημοκρατίας δεν μετακινούνται στο «αντίπαλο» μέρος του φάσματος. Πηγαίνουν (προσωρινά;) στο ΛΑΟΣ ή – κυρίως – πηγαίνουν στο σπίτι τους.
Και περιμένουν…
Ένα κόμμα, ένα πρόγραμμα κι ένα ηγέτη να τους εκφράσει…
Γιατί ως τώρα η ΝΔ του Κώστα Καραμανλή και του…Γιάννη Λούλη, κυνηγούσαν τον «μεσαίο χώρο» και θεωρούσαν τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους τους «δεδομένους».
Τώρα οι «δεδομένοι» τους εκδικήθηκαν.
Δεν έφυγαν. Δεν πήγαν απέναντι. Αλλά αρνήθηκαν να συμπεριφέρονται ως δεδομένοι!
Διάολε, μια μεγάλη παράταξη οφείλει να εκπροσωπεί πρώτα τον εαυτό της κι ύστερα να αναζητεί «συμμάχους» και «ερείσματα» έξω απ’ αυτήν και δίπλα σ’ αυτών….
Αν προκειμένου να βρει (ευκαιριακούς) «συμμάχους» και (φευγαλέα) «ερείσματα» υπό-εκπροσωπεί τον εαυτό της και ξεπουλά την ψυχή της, τότε διαλύεται…
Οι «δεδομένοι» δεν είναι πια δεδομένοι.
Διαβάστε όλη την ανάρτηση εδώ>>>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου